Oostenrijk gaat naar de stembus voor parlementsverkiezingen. De rechts-nationalistische FPÖ van Herbert Kickl en de conservatieve ÖVP van bondskanselier Karl Nehammer zijn in peilingen verwikkeld in een nek-aan-nekrace, maar vermoedelijk krijgt geen enkele partij een absolute meerderheid in het parlement.
In Oostenrijk kiezen ruim 6 miljoen kiezers de nieuwe Nationale Raad, vergelijkbaar met de Tweede Kamer in Nederland. Een overwinning van de FPÖ, de Vrijheidspartij van Oostenrijk, zou een nieuwe doorbraak zijn voor radicaal-rechts in Europa. De islamkritische partij heeft in het Alpenland al in de regering gezeten met de ÖVP, maar won zelf nooit de landelijke verkiezingen.
Als dat nu wel gebeurt, moet de FPÖ vermoedelijk op zoek naar coalitiegenoten. De ÖVP heeft duidelijk gemaakt oud-minister van Binnenlandse Zaken Kickl, een bondgenoot van de Hongaarse premier Viktor Orbán, niet te zien zitten als regeringsleider. Oostenrijkse media trekken al vergelijkingen met de situatie in Nederland, waar Geert Wilders na de verkiezingsoverwinning van zijn PVV uiteindelijk toch geen premier werd.
Oostenrijk wordt nu nog bestuurd door een coalitie van de ÖVP en de Groenen. Als de partij van Nehammer weer de grootste wordt, is het volgens waarnemers denkbaar dat toch weer een coalitie wordt gevormd met de FPÖ. Ook wordt rekening gehouden met een scenario waarin de ÖVP een coalitie vormt met twee andere partijen om Kickl van het kanselierschap af te houden. Een coalitie met drie partijen is in Oostenrijk evenwel niet gebruikelijk.
De laatste coalitie met de FPÖ en ÖVP sneuvelde in 2019 door het zogenoemde Ibiza-schandaal, dat internationale aandacht kreeg. Een FPÖ-kopstuk was op dat eiland met verborgen camera’s gefilmd. Hij ontmoette een vrouw die zich voordeed als nicht van een Russische oligarch en leek open te staan voor corrupte praktijken. De partij steeg de afgelopen jaren weer flink in de peilingen en lijkt politiek te kunnen profiteren van onvrede onder de bevolking over onderwerpen als inflatie en migratie.
Nehammer heeft de verkiezingen van zondag alvast gepresenteerd als een keuze tussen hem en Kickl. Zijn partij had in aanloop naar de stembusgang een kleine achterstand in de peilingen. Die probeerde hij in te lopen door zijn standpunten te verharden over onderwerpen als migratie. Ook kon hij zich recentelijk profileren als crisismanager toen zijn land werd geteisterd door ernstige overstromingen.