De weg is ook de eerste tolweg in zijn soort. Langs de snelweg waren tolhuisjes waar bij een slagboom afgerekend moest worden voor het gebruik van de verbinding. Dat kostte een automobilist met een gewone personenauto destijds 10 lire. Ter gelegenheid van de honderdste verjaardag wordt zaterdag geen tol geheven.

De drijfveer achter de snelweg was de Milanese ingenieur en senator Piero Puricelli (1883-1951). Hij woonde zelf in het moeilijk bereikbare merengebied en had volgens de nieuwssite varesenews.it in 1921 al op eigen kosten een weg laten asfalteren om sneller thuis te komen. Het was de eerste geasfalteerde weg van Italië, een land dat in 1924 slechts 80.000 auto’s, bussen of vrachtauto’s kende. Tegenwoordig zijn er in het land alleen al bijna 40 miljoen personenauto’s.

In Duitsland bestond sinds 1921 al wel een vergelijkbare snelweg met gescheiden rijbanen, de AVUS, maar die weg werd ontworpen en gemaakt als racebaan en niet zozeer voor het wegverkeer. De AVUS (Autoverkeer en oefenstraat) ten zuidwesten van Berlijn is tot in 1998 gebruikt als racebaan. De eerste echte Duitse ‘Autobahn’ ging in 1932 open, een jaar voor de machtsovername door Adolf Hitler (1889-1945).

In Nederland werd in 1937 de eerste snelweg geopend. De Rijksweg 12, tegenwoordig de A12, liep destijds van Voorburg tot Zoetermeer. In België werd in 1937 een eerste stuk autosnelweg in de buurt van Brugge aangelegd als onderdeel van wat de snelweg Brussel - Oostende zou worden. Afgaande op het aantal kilometers autosnelweg per 1000 vierkante kilometer heeft België de meeste autosnelwegen ter wereld, Nederland komt op de tweede plaats.