Een raketaanval vanuit Jemen is de nieuwste provocatie van Irans regionale bondgenoten tegen Israël. Die speelt zich af tegen de achtergrond van een dreigende oorlog in Libanon.
Zondagmorgen vuurden Jemenitische Houthirebellen een ballistische raket op Israël af. Het projectiel ontplofte in het Israëlische luchtruim en maakte geen slachtoffers. De aanval bewees echter wel dat de Houthi’s nog steeds over middelen beschikken om de Joodse staat te treffen en niet aarzelen die te gebruiken.
In juli wisten de opstandelingen een appartementencomplex in Tel Aviv met een drone te treffen. De Israëlische luchtmacht bombardeerde daarop de Jemenitische havenstad Hodeidah.
Die vergeldingsactie weerhield de Houthi’s er niet van om zondag opnieuw een raket richting Israël te lanceren. De Israëlische legertop onderzoekt nog waarom het projectiel niet eerder werd opgemerkt en pas boven Israël werd neergehaald. De ”Tufan”, met een explosieve lading van zo’n 650 kilo, had aanzienlijke schade op de grond kunnen aanrichten.
Kort na de Jemenitische aanval roerde ook de Libanese Hezbollah zich. De terreurgroep vuurde enkele tientallen raketten op het noorden van Israël af. Daarmee zette de sjiitische beweging een lange reeks van beschietingen op de Joodse staat voort. Sinds 7 oktober heeft Hezbollah duizenden projectielen op Israël afgeschoten.
Hoge prijs
De aanvallen stellen Israël opnieuw voor de vraag hoe het land die dreiging effectief het hoofd kan bieden. Het is duidelijk dat de huidige afschrikking onvoldoende werkt en dat de door Iran gesteunde bewegingen zich niet laten weerhouden door de consequenties van hun acties.
Wat die gevolgen voor de Houthi’s zullen zijn, lijdt volgens de Israëlische premier Benjamin Netanyahu geen enkele twijfel. „Ze zullen een hoge prijs betalen”, sprak hij zondag na de raketaanval.
Heel anders ligt het met de dreiging van Hezbollah in Libanon. Een escalatie van het conflict aan Israëls noordgrens zal niet alleen grote gevolgen voor de Israëlische bevolking hebben, maar heeft ook een aanzienlijk risico in zich van ontaarding in een grotere regionale oorlog.
Toch lijkt Israël zich serieus op te maken voor een grootschalig offensief tegen Hezbollah. De regering wil niet alleen een einde aan de vrijwel dagelijkse raketbeschietingen maken, maar ook de machtsbalans in het voordeel van Israël herstellen en de terugkeer van zo’n 60.000 geëvacueerde inwoners van het noordelijke grensgebied mogelijk maken.
Steekspel
De discussie over een mogelijke oorlog in Libanon speelt zich intussen af tegen de achtergrond van een ingewikkeld steekspel in de Israëlische politiek. Israëlische media melden dat Netanyahu overweegt op korte termijn minister van Defensie Yoav Gallant te ontslaan en Gideon Sa’ar van de partij Nieuwe Hoop in zijn plaats te benoemen. Gallant zou te veel bezwaren tegen hard militair ingrijpen in het noorden hebben. Achter de schermen staat de premier –opnieuw– onder zware druk van zijn ultrarechtse coalitiegenoten.
Minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben Gvir verklaarde op X dat hij al maanden om het ontslag van Gallant roept en dat de tijd nu gekomen is om dat te doen. „Er moet een beslissing over het noorden worden genomen en Gallant is niet de juiste man om die te nemen”, aldus Ben Gvir.
Dat is merkwaardig, omdat juist Gallant de Israëlische troepen vorige week voorbereidde op spoedige actie tegen Hezbollah.
Families van gijzelaars in de Gazastrook vrezen dat de benoeming van Sa’ar de kans op vrijlating van hun geliefden verder verkleint. De politicus sprak zich uit voor het opvoeren van de militaire druk op Hamas in plaats van een deal te sluiten.
