Hoe staat het met de positie van mensen met een handicap in de Nederlandse samenleving? Is die positie wel in lijn met het  Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap ? Daarover voelden zeventien VN-comitéleden een maand geleden de Nederlandse regering aan de tand. Er is nog een hoop werk aan de winkel, blijkt nu het comité deze woensdag zijn rapport heeft gepubliceerd.

Xan Koster, beleidsmedewerker bij Ieder(in), de koepelorganisatie van mensen met een lichamelijke handicap, verstandelijke beperking of chronische ziekte, reageert.

U zei vooraf een „zeer kritisch” rapport te verwachten. Is het dat inderdaad?

„Ja, er staan stevige aanbevelingen in. De zorgen die het comité uitspreekt, komen overduidelijk overeen met onze zorgen. We voelen dit rapport echt als een steun in de rug.”

Kunt u concrete punten noemen waarover het comité kritisch is?

„Het comité vindt bijvoorbeeld de verschillen tussen gemeenten wat betreft normen onaanvaardbaar en roept op tot landelijke normen. Er is veel te veel beleidsvrijheid voor gemeenten. Daardoor kan het nu zijn dat mensen met dezelfde handicap niet dezelfde ondersteuning krijgen, puur omdat ze een andere postcode hebben.

Zo was er in Vlissingen, een gemeente die onder financieel toezicht staat, een vrouw met een beperking die hulp nodig had bij de verzorging van haar jonge kind. De gemeente opperde echter pleegzorg, omdat dat kosten zou besparen. Bizar!

Ook ziet het comité grove mensenrechtenschendingen in de gesloten jeugdzorg. Jongeren die daar zaten vanwege hun psychische problematiek, werden soms 22 uur per dag opgesloten in hun kamer en kregen nauwelijks onderwijs.”

Wat zijn de belangrijkste aanbevelingen uit het rapport?

„Een vergaande aanbeveling is dat het comité zegt dat Nederland opnieuw alle wetgeving tegen het licht moet houden om te zien of die in lijn is met het VN-verdrag. Dat is volgens het comité nu nog niet het geval.”

Dat klinkt als een hele klus. Hoe haalbaar is zo’n aanbeveling?

„Dit is een kwestie van lange adem. Momenteel wordt er in de politiek gewerkt aan een nationale strategie. Daarin moet worden beschreven welke stappen er, over meerdere beleidsperiodes heen, moeten worden gezet om het VN-verdrag ook daadwerkelijk door te voeren. Als deze aanbevelingen worden meegenomen, dan is dat een goede zaak, ook als het een paar jaar duurt voor alles goed is afgestemd.”