In verband met de geboorte van ons vierde zoontje was het verlof iets eerder, iets langer en iets anders dan gewoon. Maar zeker niet minder!

We hebben weer genoten van Nederland, van rust, van familie en vrienden, en een heerlijke niet-tropische zomer. We mochten presentaties geven en vertellen over ons werk en leven in Suriname. Maar ook over Gods werk in Suriname! Mooie ontmoetingen en gesprekken. Het heeft ons bemoedigd, en we hebben het als een verrijking ervaren. Wat een voorrecht om op deze manier in Gods Koninkrijk te mogen dienen! Zowel in Suriname als in Nederland.

Op moment van typen zijn we inmiddels weer van B naar A. De tropische hitte, schreeuwende vogels en het knetterende verkeer omringen ons. Het contrast met het weelderige en georganiseerde Nederland ook. We kunnen redelijk rustig opstarten, want de schoolvakantie is hier juist begonnen. Maar er zijn nog genoeg andere dingen te doen; alle koffers uitpakken, het huis op orde maken, verblijfsvergunning verlengen, rijbewijs verlengen, nieuwsbrief typen, babyspulletjes een plek geven, hamsterhok timmeren, auto naar de garage, brommer keuren, kastje ophangen… En ondertussen begint het werk bij MAF ook weer.

Hoewel ik eerst nog twee cursussen en twee vliegexamens moet doen. Jawel, het is veel, en je kunt jezelf makkelijk laten overspoelen door zo’n lijst. Ooit hebben we daarom geleerd over de olifant: die eet je ook niet in één keer op, maar hapje voor hapje.

Joop van Weele is MAF-piloot in Suriname.