Op dit moment zijn er 1154 werelderfgoederen verspreid over 167 landen. Hiervan zijn 897 cultureel erfgoed, 218 natuurlijk erfgoed en 39 een combinatie van die twee. Beroemde voorbeelden van werelderfgoed zijn de Akropolis in Griekenland en het Groot Barrièrerif in Australië.

Alleen erfgoed dat is ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van Unesco mag deze titel dragen. De lijst wordt jaarlijks samengesteld door het Werelderfgoedcomité, dat bestaat uit vertegenwoordigers van 21 wisselende landen.

Om te bepalen of iets in aanmerking komt voor een plekje op de Werelderfgoedlijst is een lange procedure in het leven geroepen. In elk geval geldt dat het beoogde erfgoed van bijzondere universele waarde moet zijn. Daarnaast moet het voldoen aan ten miste een van de tien criteria die in 2005 zijn opgesteld. Het erfgoed is bijvoorbeeld „een meesterwerk van een creatief menselijk genie”. Toekomstig erfgoed komt eerst op een voorlopige lijst.

Het Koninkrijk der Nederlanden telt dertien werelderfgoedsites. Daarvan liggen er twaalf in Nederland en één in Curaçao. Het voormalige eiland Schokland kwam in 1995 als eerste op de lijst te staan. Het Planetarium in Franeker is afgelopen jaar (voorlopig) als laatste toegevoegd. De Waddenzee is het enige natuurgebied op deze lijst. In dit nummer zes reportages van erfgoed verspreid over het land.

> rd.nl/werelderfgoed