„Want de HEERE heeft over u uitgegoten een geest des diepen slaaps, en Hij heeft uw ogen toegesloten; de profeten en uw hoofden en de zieners heeft Hij verblind.”

Wanneer zondaren nooit dat zalige licht door de Geest in hun zielen ontvangen, dan is hun bekering en verlossing voor eeuwig een onmogelijke zaak, ook al zou de hele wereld nog zo druk aan hen arbeiden. In deze allerrampzaligste kuil van zonde en verdoemenis is ons aller stamvader Adam in het paradijs zeer ongelukkig gevallen. Al zijn nakomelingen heeft hij toen met zich meegesleept. Het hele mensdom, jong, oud, rijk, arm, wijs en onwijs, zit nu van nature in deze waterloze kuil gebonden onder de bewaring van de vorst der duisternis. Dat echter de meeste mensen deze gevangenis niet eens gevoelen, maar daar gerust en weltevreden in leven, komt omdat zij in een droevige verstandeloosheid verkeren, net als de krankzinnigen, die in een tehuis opgesloten zitten. Er ligt een dodelijke slaperigheid op hun geest, die ontstaat door de besmettelijke lucht van het bedrog van de satan, waarmee die kuil helemaal vervuld is, want de Heere heeft over hen uitgegoten een geest van diepe slaap, en Hij heeft hun ogen toegesloten (Jesaja 29:10). Wat een ongelukkige mensen! Maar de gebondenen van Sion, de ware uitverkorenen, worden in de tijd door de krachtige prediking van het Goddelijke Woord en de Heilige Geest uit hun diepe doodsslaap gewekt en wakker gemaakt. Dan ontdekken zij dat zij jammerlijk gebonden liggen in die kuil zonder God en zonder Christus in de wereld!

Theodorus van der Groe,
predikant te Kralingen

(”Het juk afgenomen”, 2003)