Dat zei voorzitter ds. M. Golverdingen zaterdag tijdens de jaarvergadering van de reformatorische scholenorganisatie VGS in Rotterdam. Als scholen zelf diensten mogen inkopen bij begeleidingsdiensten en administratiekantoren, is de verleiding groot dat ze om financiële redenen niet voor de kleinere instellingen in eigen kring kiezen, waardoor de bestaansgrond daarvan wordt ondergraven, benadrukte de Boskoopse predikant. „Als wij het materialisme in eigen kring niet signaleren, wordt het de molm in de gebinten van het reformatorisch onderwijs. Als de kleinschaligheid van eigen kring de ontwikkeling van een bepaald product onmogelijk maakt, geef dan in goede samenwerking uw eigen organisaties opdracht te bemiddelen bij de aanschaf en een eventuele aanpassing van een product ten behoeve van zo veel mogelijk scholen.”

We kunnen slechts overleven door samen te werken - en gelukkig krijgt dat reeds op allerlei terreinen gestalte, zei ds. Golverdingen. Ook met betrekking tot het gebruik van de veilige internettoegang van RDNet wijzen de neuzen steeds meer dezelfde richting uit.

„Met schaamteloos activisme hebben de paarse kabinetten de laatste restanten van een bijbels-ethische levenswijze uit de samenleving weggebeiteld”, signaleerde de VGS-voorzitter. „Christelijke instituties als het bijzonder onderwijs zouden wel eens het volgende doelwit van het radicale liberalisme kunnen zijn.”

Naar aanleiding van Psalm 11:3 blikte ook bestuurslid ds. J. Belder in zijn slotwoord terug op acht jaar paars. „De paarse slopershamer heeft de fundamenten van de samenleving, Gods heilzame geboden, grondig aangetast, al is dat proces van verloedering al veel eerder begonnen”, zei ds. Belder. „We zien een welbewuste aaneenschakeling van plannen om het christelijk element uit de samenleving weg te halen. Een beginselloze maatschappij is grillig en minder tolerant dan ze lijkt.

De paarse levensvisie wordt gekenmerkt door de genotscultuur en een egoïstische moraal. Leer de jongeren doorzien wat er achter de façade van de wereld schuilgaat: een godloze, antichristelijke cultuur. Laten wij de identificatiefiguren mogen zijn naar wie de jongeren zo hunkeren. Laat onze verwachting van de Heere zijn. De oudvader Gurnall zei: Alleen God kan dit land oprichten uit de diepe buiteling die het maakt.”

De VGS nam zaterdag afscheid van secretaris-penningmeester ing. A. L. de Boo en bestuurslid K. Meuleman. Drs. J. van Belzen en dr. ir. W. J. Blok werden in hun plaats gekozen. Bij de bespreking van het verslag van de werkzaamheden van de Stichting Beheersing Wachtgeldvolume Gereformeerd Schoolonderwijs werd opgemerkt dat het ziekteverzuim in het reformatorisch onderwijs slechts 3,5 à 4 procent bedraagt, terwijl het landelijk gemiddelde 8 procent is.

De Veenendaalse docent dr. R. Bisschop wees in zijn referaat over een reformerend opvoedings- en onderwijsideaal op de nalatenschap van ds. Jacobus Fruytier (1659-1731). Die publiceerde in 1725 ”Salomo’s raad aan de jeugd”. Veel minder bekend is dat een jaar later een vervolg hierop verscheen: ”Groot voorregt van christenkinderen”. „Een opmerkelijk boekje, bestaande uit ruim 90 pagina’s ”Opdragt” en 240 pagina’s hoofdtekst”, aldus Bisschop. De Opdragt bestaat uit een tijdrede over Hosea 7:9, de hoofdtekst is een toelichting op het doopsformulier, naar aanleiding van 1 Korinthe 7:14.

Ds. Fruytier stelde een volkswijsheid onder kritiek die ook onder het gereformeerde volksdeel weerklank vond: Men moet een paar narrenschoenen verslijten voordat men wijs wordt. Daarmee werden de zonden van de jeugd vergoelijkt. Naar aanleiding van Hosea 7:9 wees de predikant er echter op dat grauwheid zich over een volk verspreidt als grote zonden doorbreken, als Gods slaande hand en de liefelijke verkondiging van het Evangelie niet meer worden opgemerkt, als men Gods weldaden vergeet en als het verval op allerlei terreinen toeslaat.

Die situatie zag ds. Fruytier om zich heen en is ook nu uiterst actueel, zei Bisschop. Het stelt volgens de Veenendaalse historicus ook de gereformeerde gezindte onder kritiek. „Verschuiven ook bij ons de normen, terwijl we ondertussen opgaan in het elkaar de maat nemen op de vierkante centimeter?”

De remedie die ds. Fruytier aanwees en aanprees, was: bekering, zonder uitstel en te beginnen bij onszelf, en waken tegen de zonden. „De Reformatie moet begonnen worden van de Jeugt, en van de Jonkheit”, schreef ds. Fruytier. Hij wees op de betekenis van de kinderdoop en de plichten van ouders en kinderen. Over het belang van de schoolkeuze: „De ondervindinge leert ons wat invloed Meesters en Meesteressen hebben op de gemoederen der kinderen. Daarom past het ouders voorzigtig te zyn in deze keuze, willen ze de bevorderinge van de heiligheit beoogen in haar kinderen.”

Fruytiers boekje kan ons helpen bij de heroriëntatie op de gereformeerde theocratie, zei Bisschop. „Een kernpunt daarvan is dat een reformatie nooit af is. Je bent niet gereformeerd, maar reformerend. Het is doordrenkt van de notie dat we wel in deze wereld, maar niet ván deze wereld zijn. De vreze des Heeren geeft de ware diepte aan opvoeding en onderwijs. Leer de kinderen oog te hebben voor de nood waarin land en volk verkeren. Als de voortekenen niet bedriegen, zal onze jeugd het door de afnemende tolerantie steeds moeilijker krijgen. De tijdsomstandigheden moeten echter niet leiden tot sombere neerslachtigheid, want alles ligt in Gods hand.”