Het was een vreemde gewaarwording voor Liselot: een paar maanden geleden kocht zij een nieuwe winterjas voor haar negenjarige dochter Rozemarijn. „Daar moest ik toch even aan wennen”, bekent ze. „Dat was namelijk voor het eerst.”

Gewoonlijk koopt of krijgt het stel tweedehands kleding voor hun drie dochters en zoon. „Vroeger zagen mensen je dan als een sloeber, maar dat is nu niet meer zo”, zegt Joop. „En terecht, gebruikte kleding verkeert vaak nog in uitstekende staat.”

Ook voor zichzelf koopt het echtpaar zo min mogelijk nieuwe kleding. „Uit onderzoek blijkt dat er wereldwijd genoeg kleding is voor zes generaties”, weet Joop. We hebben dus veel in onze kledingkasten hangen wat vaak amper gedragen is. Daarom kopen wij alleen iets nieuws als dat echt nodig is.”

„We denken steeds meer: wat heb ik al, in plaats van: wat zou ik er nog bij kunnen kopen?”, zegt Liselot. Volgens haar komt er door die houding meer ruimte voor dankbaarheid. „Daarom mijden we ook zo veel mogelijk de winkels. Want waar je ook loopt –of het nu in de IKEA is of de Hornbach– overal wordt ingespeeld op de hebberigheid van de consument. We besparen veel tijd doordat we niet meer winkelen.”

Boomstam

Tegelijk kunnen tweedehands aankopen ook veel tijd kosten, stelt Joop. Zo knapt hij vaak meubels op of maakt hij die zelf van afgedankt hout. „Ik heb een boekenkast gemaakt van hout dat op straat lag. De salontafel heb ik gemaakt uit een boomstam. Met beide meubels ben ik meerdere dagen bezig geweest, maar ik vind het erg leuk om te doen.”

Achter veel spullen gaat een fraaie historie schuil. Zo kocht Liselot op haar zeventiende voor 20 euro een zwartgeverfde hutkoffer. Ze liet die in een antiekwinkel opknappen. „Toen ze daar de verf eraf haalden, bleek het om een scheepskist uit 1907 te gaan. Dat geeft zo’n koffer extra charme.”

Levensles

Als ze iets eenmalig nodig hebben, zoals bepaalde gereedschappen, klopt het stel aan bij anderen. Joop: „Pas heb ik nog een elektrische zaag geleend van iemand uit de buurt. Het leuke daarvan is dat je meteen een goede reden hebt om een praatje te maken. Onderling spullen uitlenen geeft een gevoel van saamhorigheid. Het maakt je ook kwetsbaar: je hebt een ander nodig als je iets gedaan wilt krijgen. Daar zit een levensles in.”

Veel kapotte spullen repareren Joop en Liselot. Dat heeft volgens het echtpaar zelfs een geestelijke dimensie. „Het herstellen van wat gebroken is, is een van de kernpunten van het geloof”, stelt Liselot. „Christenen leven vanuit een geheelde relatie met God. Daarom danken wij op onze beurt dingen niet snel af als ze niet meer functioneren, maar geven we ze een nieuwe kans.”

Het echtpaar vindt hun levensstijl beslist niet armoedig. „Je hebt een rijk leven als je tevreden bent met wat je hebt”, stelt Joop. Zijn vrouw verwijst naar de Bijbel. „Neem het jubeljaar. Eens per vijftig jaar werd de grond in Israël herverdeeld en werden schulden kwijtgescholden. De Bijbel schat de waarde van relaties veel hoger in dan die van bezit.”

Met hun levensstijl wil het stel gehoor geven aan de scheppingsopdracht van de mens. „Adam kreeg in het paradijs de taak om de aarde te bebouwen en te bewaren”, weet Liselot. „We zien het daarom als onze plicht om zorg te dragen voor onze omgeving.”

Deel 3 in een serie over gezinnen die zo min mogelijk nieuw aanschaffen en zoveel mogelijk tweedehands. Zaterdag deel 4.