We kunnen het lezen in de verzen 32-65. Jezus tekent Zijn hoorders als vijanden in de verloren wereld, die bezig zijn met tijdelijke dingen en die reizen naar de oordeelsdag. Van Zijn preekstoel loopt een lijn naar de rechterstoel. Tot deze reizigers preekt Hij onder het thema ”Het Brood des levens”.

Na een dubbele eed gaat Jezus preken. Hij begint in de hemel, in Gods welbehagen. „Mijn Vader geeft u het ware Brood.” Vervolgens valt op dat Hij christocentrisch preekt. „Ik ben het Brood des levens.” Duidelijk verklaart Hij dat het de wil is van Zijn Vader dat Hij als Gezondene alle uitverkorenen zal toebrengen. Verder verkondigt Jezus het bevel en de belofte van God dat iedere hoorder die de Zoon aanschouwt en in Hem gelooft, zalig zal worden.

„Wat schittert in het komen tot Jezus het wonder van Gods verkiezend welbehagen” - Ds. H.J. Agteresch

Wat valt nog meer op in de gezaghebbende preek van de hoogste Profeet? Hij spreekt over de toeleidende weg tot Jezus. Niet één keer, maar zelfs vier keer. Dit is zo belangrijk dat iedere kerkganger hier weet van moet hebben. Is het ook uw levensvraag: „Hoe kom ik tot Jezus?” Teer pastoraal krijgt u het antwoord van Jezus Zelf. Het is alsof Hij zegt: Weet u het niet? Dan zal Ik het u zeggen. Dan wordt u van God geleerd en dan trekt Mijn Vader. Al wat de Vader geeft komt tot Mij, en niemand anders. Vol ontferming boodschapt de goede Herder: „Die tot Mij komt zal Ik geenszins uitwerpen.” De kanttekenaren wijzen erop dat de Heilige Geest de prediking van het goddelijke Woord in hen die van God geleerd worden, krachtig maakt. Gaat uw hart nu niet branden? Wat schittert in het komen tot Jezus het onuitsprekelijke wonder van Gods verkiezend welbehagen.

Nóg iets valt op. Christus verklaart in Zijn preek God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Hij preekt trinitarisch. Dit moet ons doen opspringen van vreugde. Wat een eerlijke, begeerlijke en heerlijke prediking!

Dán roept Jezus de laatste woorden uit als een welmenende nodigende jubel en aanbod van genade tot Zijn hoorders: „Die dit Brood eet, zal in der eeuwigheid leven.”
Het is even stil. In gedachten horen we het woord waarmee de Meester de preek begon: „Amen.” De kerk gaat uit. De kerkgangers zullen onder de indruk zijn.

Maar nee! Zijn discipelen reageren kritisch. Het zijn niet de twaalven, maar wel de belangstellende en betrokken volgelingen van Jezus die gaan mopperen. De boodschap klopt niet, het moet anders!

Te midden van de kerkruzie klinkt de stem van de Hartenkenner: „Ergert u zich aan Mijn preek?” Je zou eigenlijk verwachten dat Jezus de boodschap nog eens uitlegt, zodat ze bij Hem blijven. Hij hoeft alleen maar aan te sluiten bij de vermogens en wensen van de godsdienstige Jood, dan zou de penibele situatie gered zijn. Inderdaad, de kittelachtige hoorders krijgen nog een toepassing. Welke? Jezus predikt in deze verloren situatie de Heilige Geest Die wederbaart en geheimen geestelijk doet verstaan. Vlijmscherp separeert Christus tussen geestelijke en vleselijke godsdienst en wijst Hij op de onwil om te geloven en op de schuldige doodsstaat van de mens. Wat een mens vernederende toepassing. Maar het is het Woord van de Meester.

Nog één ding. Jezus begon én eindigt Zijn preek in de hemel. Is Zijn gehemelte niet enkel zoetigheid? Zulk een is mijn Liefste, ja zulk een is mijn Vriend! „Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem Zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen.”

„Velen dan van Zijn discipelen, dit horende, zeiden: Deze rede is hard; wie kan dezelve horen?” - Johannes 6:60