„Als tienjarige wilde ik al meester worden”, vertelt de nu 63-jarige Dirksen. Bij het afscheid van de basisschool in zijn geboorteplaats Ede voerde hij namens zijn klas het woord. Na de havo in Ede was de pabo aan de Driestar in Gouda dan ook een logische stap. Bij zijn afstuderen in 1982 waren er in het onderwijs nauwelijks banen beschikbaar, iets wat tegenwoordig haast ondenkbaar is. „Ik werd uiteindelijk aangenomen op de Admiraal De Ruyterschool in Krimpen aan den IJssel en ging een paar maanden daarna naar de Johannes Calvijnschool in Krimpen.” Na een paar jaar keerde hij weer terug naar de De Ruyterschool.

In 1988 maakte hij de stap naar een school in Doetinchem, waar hij in een combinatieklas groep 5/6 op een gegeven moment 32 kinderen onder zijn hoede had. „Dat was alleen haalbaar door kinderen zo veel mogelijk zelfstandig te laten werken.”

Intern begeleider

De wens om op een grotere school met een groter team aan de slag te gaan, leidde in 1997 tot een overstap naar de Rehobothschool in Geldermalsen. Daar werd hij naast zijn werk in de klas ook adjunctdirecteur en al snel intern begeleider. „Dat vond ik ook mooi werk. Ik wilde intensief met kinderen optrekken en hen vooruit helpen.” Contacten met ouders en kinderen waren belangrijk om te voorkomen dat kleine problemen groter werden, zo zegt Dirksen. De inwoner van Geldermalsen vindt dat in de loop van de jaren in het onderwijs veel is verbeterd. Aanvankelijk was er veel aandacht voor kinderen die wat moeilijker mee konden komen. Later kwam ook de zorg voor hoogbegaafden. „Nu gaat de school zich meer inzetten voor praktisch ingestelde kinderen.”

In de jaren dat Dirksen op de Rehobothschool werkte, groeide de school van 14 naar 25 klassen met momenteel zo’n 550 leerlingen, verspreid over twee schoolgebouwen. Bij het vertrek van de toenmalige directeur werd Dirksen in 2012 interimdirecteur en in 2014 directeur. Die laatste term bevalt hem echter niet. „Ik wil niet boven de mensen staan, maar naast de mensen. Daarom noem ik mezelf liever schoolleider.” In al die jaren stond hij nog af en toe als invaller voor de klas.

Het bijzondere aan een reformatorische school vindt hij dat elke dag de Bijbel opengaat. „De Bijbel is het richtsnoer voor het leven. Ik wil kinderen de rijkdom van het Woord meegeven. Wij zijn zondaren, maar in de Heere Jezus Christus is er genade.” Waarover vertelde Dirksen het liefst? Hij kan haast niet kiezen. Dan noemt hij de geschiedenis van Jozua. „Hij zei: „Aangaande mij en mijn huis, wij zullen de Heere dienen.” Dat wil ik meegeven.” Ook verhalen over kinderen in de Bijbel vertelde hij graag. „Bijvoorbeeld over het meisje dat bij Naäman diende. Die verhalen spreken kinderen aan.”

YouTube

In coronatijd schreef Dirksen zijn verhalen op, om ze vervolgens via YouTube aan de kinderen te vertellen. Bijbelse verhalen en later ook een uitleg bij alle 52 zondagen van de Heidelbergse Catechismus. Bovendien sprak de Gelermalsenaar verhalen in over ”De Christenreis” en over mensen die tot bekering kwamen. Dat alles resulteerde tot nu toe inmiddels in het uitgeven van drie boeken.

Kinderen die extra zorg behoeven, hebben altijd het hart van Dirksen. Op school maar ook thuis. „We hebben geen kinderen gekregen, maar we hebben wel vier pleegkinderen.” Deze vier, die nu allemaal volwassen zijn, zijn inmiddels het huis uit. Maar er is nog regelmatig contact. „Wij zijn voor alle vier nog hun thuis. Van de oudste zijn wij ook wettelijk vertegenwoordiger.” Daarnaast ving het echtpaar Dirksen in de periode tussen 2011 en 2018 in totaal elf kleine kinderen kortdurend op, variërend van enkele maanden tot ongeveer een jaar.

Speciaal onderwijs

Dirksen nam de afgelopen weken afscheid van de kinderen van de Rehobothschool in Geldermalsen. Er volgt nog een afscheid van het personeel. Hij heeft zijn vrouw beloofd minimaal één dag in de week thuis te zijn of er samen op uit te trekken. Helemaal stilzitten is er niet bij. Het speciaal onderwijs lokt hem. „Ik ga drie dagen in de week lesgeven aan de Rehobothschool in Barneveld. Onze oudste pleegzoon ging daarnaartoe toen de school nog in Ede zat.”

Eén dag in de week gaat Dirksen vrijwilligerswerk doen. Namens Gevangenenzorg Nederland wil hij als bezoekvrijwilliger „een luisterend oor bieden” aan een gedetineerde. Ook gaat hij aan de slag bij de inloop van Bijbelcentrum Bij Simon de Looier in Amsterdam. „Ik heb daar al een keer meegedraaid. Sommige mensen komen daar alleen voor een kopje koffie. Anderen willen graag in gesprek over het geloof.”

Dirksen geeft zijn werk op de Rehobothschool in Geldermalsen in vertrouwen over. „De Heere gaat door met Zijn werk. Van Hem is onze verwachting. Ook voor kinderen.”