Begin oktober viel de Palestijnse terreurbeweging Hamas Israël binnen. Dat feit komt dus in uw boekje niet terug. Zou de inhoud ánders geweest zijn als u kennis had gehad van deze aanval?

„Nee, dat zou niet anders zijn geweest. Het was niet de bedoeling om in te gaan op de vele oorlogen die Israël heeft moeten voeren om haar bestaan als natie te verdedigen. Geprobeerd is een antwoord te geven op de vraag waarom wij het Joodse volk moeten liefhebben en hoe die liefde is gefundeerd in het Woord van God.

Daarbij kon de (kerk)geschiedenis niet buiten beschouwing blijven. In de loop van de tijden is heel verschillend gedacht over de vraag hoe de christelijke houding ten opzichte van het Joodse volk zou moeten zijn. Ondanks de werkelijkheid dat het Joodse volk voor het merendeel seculier is en het gedrag van de staat Israël ten opzichte van de Palestijnen vraagtekens oproept, blijft het onze christenplicht om het geestelijk welzijn voor het Joodse volk te zoeken. Zij zijn de beminden om der vaderen wil.”

Het boek gaat over de liefde voor Israël. Die liefde staat op dit moment wereldwijd onder spanning. Is het te begrijpen dat mensen nu toch aarzelen in hun liefde voor Israël?

„Toen de werkelijkheid van 7 oktober bekend werd en de verschrikkelijke beelden van de beestachtige wijze waarop Hamas tekeer is gegaan een schok teweegbrachten, was er wereldwijd sympathie voor Israël. De gedachten aan de Holocaust brachten velen ertoe om zich onbekommerd uit te spreken voor het recht van Israël om zich te verdedigen. Spoedig kantelde de volksgunst. Als de media bijna elke uitzending beginnen met het tonen van Palestijnse slachtoffers –en het liefst kinderen– van de Israëlische bombardementen, dan slaat de sympathie voor Israël om in haat. Zo wordt de titel van mijn boekje bevestigd: ”Israël, volk tussen liefde en haat”. Bewust spreek ik niet over sympathie voor Israël. Liefde voor Israël is wat anders.”

En toch blijven we Israël liefhebben, omdat het Gods volk is en omdat Hij het liefheeft.

„Ja, niet voor niets noemt Paulus in Romeinen 11:26 de Joden „beminden om der vaderen wil”. Dat is niet omdat de Joden het er zo goed van hebben afgebracht, maar die liefde ligt verankerd in Gods verbondstrouw. Het volk is niet getrouw. Integendeel, het is ongehoorzaam, ondankbaar en ongelovig. Maar desondanks is de Heere nog steeds trouw aan het Joodse volk. Dat zal alleen gestalte krijgen als Christus als de gekomen Messias wordt erkend. De verloren schapen van het huis Israëls zullen worden toegebracht. Calvijn noemt hen de eerstgeborenen van het huis Israëls.”

We zingen graag: „(…) hen tellen als in Israël ingelijfd”. Over wie zingen we dan, over de natie Israël of over Gods geestelijke kinderen?

„We zingen dan niet over de natie Israël. In Psalm 87 gaat het over de toebrenging van heidenen tot Christus’ Kerk. We zouden het een voorzegging kunnen noemen van wat Paulus schrijft in Romeinen 11 over de vreemde takken die ingelijfd worden in de goede olijfboom, zoals ook de natuurlijke takken, de Joden, ingeënt moeten worden. Het betreft dus het geestelijke Israël uit Joden en heidenen. Daarvan zingt Paulus in Efeze 2:13 en 14: „Maar nu in Christus Jezus, zijt gij, die eertijds verre waart, nabij geworden door het bloed van Christus. Want Hij is onze vrede.””

Wilt u aan een catechisant van 12 jaar eens uitleggen waarom er gedurende de hele wereldgeschiedenis sprake is van antisemitisme?

„Antisemitisme is haat tegen het Joodse volk. Altijd steekt dat weer de kop op. Denk aan de verdrukking door farao in Egypte, de poging van Haman om het Joodse volk uit te roeien, de kruistochten, de Holocaust die zes miljoen Joden de dood in dreef. Zo kunnen we doorgaan. Denk ook aan de kindermoord van Bethlehem. Herodes probeerde de geboren Koning der Joden om te brengen. Daarmee hebben we antwoord op de vraag waarom het Joodse volk gehaat werd. Het vrouwenzaad mocht niet komen. Toen het toch gekomen was, moest het vernietigd worden. Omdat er nog beloften van God liggen voor het Joodse volk probeert de duivel steeds weer de vervulling daarvan te voorkomen. Daarom werd en wordt het Joodse volk nog steeds gehaat.”