„Staar je niet blind op de zogenaamde ‘hoogte’ van de opleiding”, schrijft Dijkgraaf. „Kies je eigen weg en bestemming. Want er zijn veel dingen die je kunt doen, maar slechts een paar die alleen jij kunt doen. Ons land heeft jouw talenten hard nodig.”

Bij de brief zitten twee folders: een over studeren aan het mbo en een over studeren aan een hogeschool of universiteit. Naast informatie over aanmelding en studiefinanciering brengt de minister nadrukkelijk websites over mbo-opleidingen en scholen voor het beroepsonderwijs onder de aandacht. Goede vakmensen zijn immers broodnodig.

Het Hoornbeeck College in Apeldoorn ziet geregeld studenten instromen vanaf de havo of het vwo. Meestal gaat het niet om jongeren die al een diploma hebben, maar komen ze met een overgangsbewijs van de derde klas, zegt locatiedirecteur Mark van Winkelen. Studenten die het voortgezet onderwijs al wel hebben afgerond, kunnen bij de meeste opleidingen kiezen voor een sprinttraject, waarbij ze sneller kunnen afstuderen. Zo is het mogelijk om binnen één jaar de opleiding business services –voorheen de secretaresseopleiding– af te ronden.

Vooral de techniekbranche trekt sterk aan scholieren die niet op het vmbo zitten, ziet de directeur. „Jongens van de havo die de bouwplaats op willen, kiezen vaak bewust voor het mbo omdat ze met hun handen willen werken.”

Dienstbaar

Van Winkelen vindt het „mooi” dat de minister wijst op de optie voor het mbo. Dijkgraafs oproep helpt volgens hem bij de bewustwording dat ook het beroepsonderwijs tot de keuzemogelijkheden behoort. „De waarde van het mbo kan ik alleen maar onderstrepen.”

Tegelijk wijst hij erop dat op „de normale route niet voor niets” hbo en universiteit liggen. „Het gaat mij er niet om dat we zo veel mogelijk jongelui naar het mbo trekken, maar dat jongeren tot een keuze komen die bij hen past. Voor de een is dat het mbo, voor de ander het hbo en een volgende komt uit bij de universiteit. Het is belangrijk dat scholieren zich afvragen: waar ben ik goed in, waar gaat mijn interesse naar uit, waar kan ik dienstbaar zijn, wat kan ik betekenen voor mijn naaste? En ook: wat zou de Heere van me vragen?”

In de praktijk ziet Van Winkelen dat havisten een „mooie toevoeging vormen op de jongeren die van het vmbo komen en vaak échte doeners zijn”. Wel zouden deze jongeren gebaat zijn bij extra lesstof, denkt hij. „Vaak hebben zij voor het mbo gekozen omdat ze weinig zin hebben in leren. Docenten moeten dan hun best doen om het boeiend te houden. De uitdaging zit voor deze groep vooral in de vaardigheden die nodig zijn voor de praktische toepassing van de theorie.”