Ds. H. Korving op Haamstedeconferentie: Rustdag is geen lichamelijke ontspanning, maar geestelijke inspanning
„Verdiep je als predikant in de waarde van rustdag en breng je catechisanten liefde bij voor Gods heerlijke dag.” Dat zei ds. H. Korving tijdens de middaglezing van de tweede dag van de Haamstedeconferentie.
De christelijke gereformeerde predikant te Urk stond dinsdag stil bij de waarde van de rustdag. „Is het wel nodig om u daarvan te overtuigen?” Vast niet, zo dacht de predikant hardop. „Rustdag is niet hetzelfde als een rustige dag. Dat maakt u mee als u met emeritaat gaat. Ik zeg wel eens op de rustdag: dag rust. Met rust is een specifieke soort rust bedoeld. Geen lichamelijke ontspanning, maar geestelijke inspanning. We zoeken die rust niet, maar God geeft het ons.”
De rustdag staat onder druk. Shoppen, recreatie, uitjes en evenementen, het gebeurt allemaal. Wie de rustdag ernstig neemt, merkt dat daar steeds minder rekening mee wordt gehouden, stelde ds. Korving. „Moeten we dan ach en wee roepen? Daar is reden toe, maar het helpt niet zoveel. Verdiep je als predikant daarom in de waarde van rustdag en breng je catechisanten liefde bij voor Gods heerlijke dag.”
Genieten
De predikant schetste de Bijbelse lijnen met betrekking tot de rustdag. „De rustdag is Gods instelling en staat al beschreven in de eerste hoofdstukken van Genesis. Op de zevende dag hield God sabbat. Hij hield op met werken omdat Hij zich verlustigde in het werk van Zijn handen. De rustdag is daarom om te genieten van Gods werk en heeft een aparte status. Gezegend en geheiligd voor de mens die op de zesde dag geschapen werd.”
„De formulering van het vierde gebod houdt in dat het volk wordt herinnerd aan iets dat als bekend wordt verondersteld. De sabbat, reeds bij de schepping gegeven, wordt in de wet verankerd. De sabbat is een teken van de verbondsrelatie tussen God en Zijn volk. Een teken van genade, onderscheiding en trouw”, zo stelde ds. Korving.
In het Nieuwe Testament zien we hoe Jezus met de sabbat omging. Hij laat de sabbat tot zijn recht komen, zoals in Mattheüs 12. „De discipelen eten de aren en de farizeeën veroordelen dat. Jezus’ reactie gaat echter een heel andere kant op. Wanneer mag iemand iets doen wat normaal gesproken niet mag? Wie staat er boven de sabbat? Alleen God Zelf.”
Doel
Dat Christus gekomen is, bepaalt de inhoud van de sabbat, stelde ds. Korving. „Hij meldde aan het hemelhof dat het werk was volbracht. Zijn lichaam rustte op zaterdag in het graf. Toen Hij opstond, op de eerste dag, was dat een scharnierpunt in de geschiedenis en heilshistorie. Op die eerste dag begon er een licht te stralen, vergelijkbaar met de schepping. De sabbat is tot zijn doel gekomen. Daarom komen de discipelen op de eerste dag van de week samen.”
Johannes beschrijft in zijn evangelie dat Jezus Zich op de eerste dag van de week openbaart en dat dat niet eenmalig het geval was. De christelijke gemeente kwam op de eerste dag bijeen, zoals in Troas, voor prediking, sacrament en gebed. In Korinthe laat Paulus horen dat er op elke eerste dag van de week gecollecteerd moet worden.
Synode
Ook de Synode van Dordrecht (1618-1619) sprak zich uit over de zondag. Ze voelde zich gedrongen om dat te doen vanwege het teruglopende kerkbezoek. Het stond er ook in de zeventiende eeuw niet al te rooskleurig voor met de heiliging van de zondag, stelde de Urker predikant.
„De rechte viering van de rustdag doet ons terugblikken naar het begin en uitzien naar het einde. Wie de zegen van de rustdag beleeft, wil meer van zulke dagen. Om God, door Zijn Geest, in ons te laten werken, zodat wij rusten van onze boze werken. Er blijft dan een rust over voor het volk van God.”