Odinets creëert hiermee iets wat we een ”frame” noemen. Als je westers wilt zijn, kies je voor het homohuwelijk. De suggestie is: wie het traditionele huwelijk steunt, stelt zich achter Poetin. En dat wil je niet, toch?

En, eerlijk is eerlijk, sommige christenen hanteren ditzelfde frame. Ze vinden het oosten van Europa veel gezinsvriendelijker dan het Westen.

In Rusland krijg je met drie kinderen vrij reizen in het openbaar vervoer. En zo’n gezinnetje krijgt in Hongarije zoveel belastingvoordelen dat de moeder voltijds voor de kinderen kan zorgen. Kom daar in Nederland eens om.

Natuurlijk, niet iedereen wil direct in Rusland wonen. Maar Hongarije zou zeker een optie zijn. Sommigen hebben de overstap trouwens al daadwerkelijk gemaakt.

Ergens valt dit te begrijpen. In het oosten van de Europese Unie is er in het overheidsbeleid meer oog voor de gemeenschap. In het Westen is het individu uitgangspunt geworden.

Zo zijn de regels voor echtscheiding versoepeld. Vandaag is het prima als je kiest voor jezelf.

Zo is ook het homohuwelijk ontstaan. Na de jaren zestig was er best ruimte voor homoseksualiteit. Dat was bewust een alternatieve levensstijl; graag anders dan het burgerlijke gezinnetje. Maar gaandeweg eisten homo’s naast vrijheid ook emancipatie. En dat moest via de wet.

Wat dat betreft is het oosten van de EU een andere wereld. Natuurlijk leidt dit tot spanningen. Twee jaar geleden bestond boosheid over een wet in Hongarije die kinderen moet beschermen tegen homoseksualiteit. Net zoals je niet meer mag roken in gezelschap, mag je dat niet te veel showen.

Toch maakt dit Centraal- en Oost-Europa nog geen paradijs voor conservatieve christenen. In sommige opzichten zijn die landen namelijk ontzettend liberaal.

Een paar voorbeelden. Abortus: In vrijwel alle landen achter het voormalige IJzeren Gordijn zijn de abortuscijfers hoger dan in het Westen. In Duitsland is het verschil tussen oost en west op dit punt nog altijd zichtbaar. In Hongarije zijn de cijfers na het aantreden van Orban in 2010 sterk gedaald, maar er zijn nooit wezenlijke beperkingen ingevoerd. Polen is met zijn verbod echt de enige uitzondering.

Draagmoederschap: Tot 2022 bestond er in Rusland, Georgië en Oekraïne een bloeiende ‘industrie’ van baby’s voor het Westen. Het belang van het individu (in dit geval de moeder) weegt immers niet zo zwaar.

Corruptie: In Europa scoren Denemarken en Finland het best, Rusland en Oekraïne staan onderaan.

En het gezinsleven zelf? Europees gezien scoort Nederland qua echtscheiding laag. In Rusland, Wit-Rusland en Oekraïne ligt dat aantal ruim twee keer zo hoog.

Dus prima als Poetin en de orthodoxe patriarch Kirill zich zorgen maken over de decadentie in het Westen. Maar in eigen land hebben ze meer dan genoeg om aan te werken.