„Kijk”, laat Rohan een video op zijn telefoon zien. „Dit is wat er op dit moment in India plaatsvindt.” Te zien is hoe hindoenationalisten zonder genade kerkgangers afranselen. Bewapend met houten stokken is de groep zojuist de dienst binnengestormd. Een man valt door al het geweld op de grond, maar nog steeds daalt een regen van klappen op hem neer. Dan stopt de video.

De beelden zijn in november gemaakt in Chhattisgarh, een deelstaat in het midden van India. Rohan (schuilnaam) is daar actief als evangelist (zie kader ”Motorevangelist ontmoet weerstand”). Sinds eind vorig jaar trekken hindoenationalisten er van dorp naar dorp en bestormen daarbij kerken. Rohan laat opnieuw beelden zien, ditmaal van een kerkzaal waar alles kort en klein is geslagen. Ook gelovigen zijn het doelwit van de extremisten. „Meerdere personen zijn zo hard afgeranseld dat ze botbreuken hebben opgelopen.”

En het geweld gaat nog steeds in alle hevigheid door, zegt hij. Vorige maand werd een christen zo hard geslagen dat hij daaraan is overleden, weet de evangelist, gekleed in een lichtblauw lang shirt dat over zijn knie valt, met daaronder een wijde broek. Hij pakt opnieuw zijn telefoon en laat een foto zien van een man die werkelijk overal onder de kneuzingen en de plekken zit.

Het meeste bewijsmateriaal is niet eens afkomstig van christenen, maar van hindoenationalisten. „Ze maken deze video’s om trots te laten zien wat ze hebben uitgericht”, zegt Rohan. Hoewel christenen slechts zo’n twee procent van de bevolking uitmaken, worden ze door de extremisten als bedreiging gezien voor de hindoe-identiteit van India. „Deze hindoes kunnen het niet uitstaan dat ze in een ‘buitenlandse’ God geloven”, zegt de evangelist.

Modderig water

Rohan is op het moment van het interview in Nederland, maar eerder dit jaar bracht hij een bezoek aan het gebied waar een geweldsuitbarsting plaatsvond. „Ik wil naast de getroffen christenen staan.” In het grootste geheim reist de pastor naar het gebied. „Onderweg werden we meerdere keren gecontroleerd door de politie. We hadden Bijbels verborgen onder onze stoelen.”

Tijdens zijn bezoek ontmoet hij een christin die door tien mannen uit haar huis was gesleurd. „Ze namen haar mee naar een bos en hebben haar daar een halfuur lang misbruikt. Ze kusten haar, betastten haar overal en hebben zelfs haar kleren van haar lijf gescheurd. Daardoor heeft ze een trauma opgelopen. Ze moest hard huilen toen ze het vertelde.”

Het is moeilijk om woorden te vinden in zulke situaties, zegt Rohan. „Ik moest huilen toen ze haar verhaal deed. Ik moedigde haar aan om sterk te blijven in Christus. De Bijbel zegt dat als we Hem volgen, we vervolgd zullen worden. Ik probeerde haar te bemoedigen door te zeggen dat Jezus met haar was.”

Lees ook

Zijn wij ons bewust van ons voorrecht als christenen?

Uiteindelijk werd de evangelist zelf bemoedigd, vertelt hij. „Deze vrouw zei dat ze zelfs bereid was om voor Christus te sterven. Ik was onder de indruk van haar geloof. Het was indrukwekkend om te zien hoe deze mensen, ondanks de zware vervolging, toch Jezus willen blijven volgen. Ze hebben zo veel vertrouwen in God.”

De vervolging uit zich niet alleen in bruut geweld, maar ook in sociale uitsluiting van christenen. „Veel dorpen in India hebben een centrale drinkwatervoorziening. In een aantal dorpen die ik bezocht mochten inwoners die christen waren geworden daar niet langer gebruik van maken. Ze moeten soms wel 3 of 4 kilometer lopen voor een poel met modderig water.” Daarnaast komt het voor dat wanneer een christen sterft, die niet mag begraven worden in het dorp. Rohan: „Dit is hindoe-land, zeggen de dorpsbewoners dan. Zoek maar een andere plek om te begraven.”

De druk op lokale christenen om terug te keren tot het hindoeïsme is dan ook enorm. „Helaas gebeurt het dat mensen weer teruggaan naar hun vorige religie”, zegt Rohan. Tijdens een zogeheten ”Ghar Wapsi” –letterlijk thuiskomst– worden ze weer hindoe . „Mensen die dat deden, kregen hun huis en bezittingen weer terug. Ze konden het niet langer volhouden.”

Aanhang

In het afgelopen jaar vonder er minstens 599 incidenten tegen christenen plaats in India. „Een schokkende toename van geweld”, stelt United Christian Forum (UCF) in een onlangs verschenen rapport. Deze mensenrechtenorganisatie registreert en verifieert aanvallen tegen christenen in India. Daar waar UCF in 2018 nog 292 incidenten documenteerde, is dat aantal inmiddels verdubbeld.

Het meeste geweld vindt plaats in het midden en noorden van India. Daar heeft de hindoenationalistische regeringspartij van premier Narendra Modi de grootste aanhang. Politie en autoriteiten zijn op de hand van nationalisten en doen vaak niets tegen het geweld. Christenen in staten als Kerala en Goa, waar van oudsher grotere christelijke gemeenschappen wonen, hebben veel minder of zelfs helemaal niet te maken met vervolging.

Volgens Rohan zijn de kleine 600 voorvallen die de UCF registreerde nog maar het topje van de ijsberg. „India is een ontzettend groot land. Er vinden dagelijks van zulke incidenten plaats. Het moeten er op z’n minst enkele duizenden zijn. En het neemt ook toe.”

Afgoden

Verschillende deelstaten hebben vaag geformuleerde wetten voor bekeringen ingevoerd, met straffen die oplopen tot tien jaar cel. „Lokale leiders maken dankbaar gebruik van deze wet, het geeft ze zo veel macht”, zegt Rohan. „Als evangelisten op pad gaan, ontmoeten ze veel weerstand. Soms worden ze in elkaar geslagen. Als de pastor naar de politie stapt en een klacht indient, beschuldigen de aanvallers hem ervan mensen te bekeren. In plaats van dat de politie de aanvallers oppakt, verdwijnt de pastor achter de tralies.”

Ondanks de vervolging komen veel mensen in de deelstaat Chhattisgarh tot geloof, ziet Rohan, die als mentor zo’n vijftig evangelisten onder zijn hoede heeft. „Ze leren de Waarheid verstaan. Ze verlaten hun afgoden en gaan de levende God dienen. Want afgoden kunnen niet spreken, ze kunnen niet horen, ze kunnen niets. Maar als ze tot de levende God bidden, dan worden levens veranderd. Dit is waarom ze Jezus volgen.”

Aantallen kan de evangelist niet noemen, maar het gaat om honderden mensen. Overal in de deelstaat ontstaan huiskerkjes. „Mijn kerk begon met 3 mensen. Inmiddels zijn we gegroeid tot 250 mensen. Een andere kerk van een pastor die ik ken is zelfs gegroeid tot 2000 mensen.” Opnieuw komt de mobiele telefoon tevoorschijn. Deze keer geen geweld, maar een video van een samenkomst waar honderden mensen bij elkaar zijn. „Je ziet dat het christendom groeit in India. En dat maakt hindoenationalisten zo boos.”

De werkelijke naam van Rohan is bekend bij de redactie.

In RDactueel vertelt ds. Rohan zijn persoonlijke verhaal en gaat Robert Jansema langs bij ds. H.I. Methorst. Hij vertelt wat wij in Nederland kunnen leren van vervolgde christenen in het buitenland.