Week van de Lentekriebels heeft tegengif nodig
Hoe leg je je dochter uit dat ze uit papa’s buik komt? Een vraag boven een artikel in Trouw (24-3) over zwangere mannen. Geboren in een heus vrouwenlichaam ervoeren zij zichzelf als man.
Met behulp van hormonen en dankzij operaties werd van geslacht veranderd, maar met behoud van de baarmoeder, dus met de mogelijkheid van nog zwanger te kunnen worden. Praktische problemen bleven niet uit. Zo klagen de transmannen over het ontbreken van positiekleding voor zwangere heren en gebrek aan acceptatie in hun omgeving.
Ik span mij in me zo diplomatiek mogelijk uit te drukken, gedachtig aan de jongen die onlangs van school werd gestuurd omdat hij weigerde een ”hij” ”zij” te noemen. Dat was grievend en kwetsend, besloot de leiding. Na gemaakte excuses mocht hij weer terugkeren.
Wie vasthoudt aan het aloude biologische onderscheid dat de mensheid verdeelt in mannen en vrouwen, is niet meer bij de tijd. Je maakt zelf uit wat je bent. Pilatus verzuchtte al: „Wat is waarheid…?” Alles is betrekkelijk. Ook je geslacht.
Onze seksualiteit is een obsessie geworden. We vallen er zelfs de kleinste kinderen mee lastig. Vorige week was de Week van de Lentekriebels. Een naïeve oudere denkt misschien aan de Keukenhof of aan het plaatselijke tuincentrum, maar het ging in die themaweek over andere kriebels dan die van groene vingers.
In 2012 werd in de kerndoelen voor het basisonderwijs omschreven wat kinderen moeten weten op het gebied van seksualiteit. Iedere school mag hier naar eigen inzicht inhoud aan geven, en een passende methode gebruiken, als de kerndoelen maar gehaald worden.
Thema dit jaar was: ”Wat vind ik fijn?” Om het gesprek thuis te bevorderen, te vergemakkelijken en te sturen zette Rutgers expertisecentrum seksualiteit een filmpje op zijn site, waarover gelijk enorme opwinding ontstond op sociale media. Medewerkers werden bedreigd, twee dagen later was het filmpje offline. Beelden en woorden doen ertoe. De commotie kwam ditmaal niet alleen uit religieuze hoek, maar was veel breder.
Dat kinderen nu minder beschermd opgroeien dan zestig jaar en langer geleden is een feit. De digitale wereld gaat ook aan hen niet voorbij. Tegengif is hard nodig. De methode ”Wonderlijk gemaakt” van Driestar educatief kan daarbij helpen.
Ondertussen krijgen de goedbedoelende jufs en meesters soms heel wat over zich heen. Een docente klaagde dat ouders „bij het minste of geringste op de stoep staan”. Ook dat was ooit een kerndoel in het onderwijs: opvoeden tot mondigheid. Ziedaar.