Column: Zijn de psalmen van 1773 achterhaald?
De psalmen van 1773 zijn niet meer relevant in deze tijd. Qua taal zijn ze natuurlijk hopeloos ouderwets. En ook theologisch is er nogal wat op aan te merken. Onbruikbaar voor de 21e eeuw. Er is dan ook geen enkele reden voor een 250-jarig jubileumfeestje dit jaar.
Aldus het perspectief van een buitenstaander dat je nogal eens kunt zien langskomen. Vorige week nog op platform cvandaag, waar musicus Fred de Vries in een column zijn licht liet schijnen over deze kwestie. Hoewel hij aan het eind wel weer een pleidooi voor –nieuwere?– psalmen lijkt te houden, is hij over ‘1773’ ronduit negatief.
Nu lijkt De Vries een speciaal soort buitenstaander, eentje die een bepaalde weg heeft afgelegd. Hij rept in zijn stukje namelijk over „de pastor uit mijn GerGem-tijd”. Aha, dus deze musicus zong vroeger zelf ook uit die oude berijming, en is daar vervolgens vandaan gegroeid. Dat kan. Zo zijn er velen. Maar het wonderlijke is dat dergelijke mensen, met dat ze ‘de kring’ verlaten, vaak ook een deel van hun geheugen uitwissen. Ze weten ineens zeker dat je die oude psalmen écht niet meer kunt zingen en dat dat dan ook nauwelijks meer gebeurt.
Maar beste Fred en anderen, zijn jullie dan helemaal vergeten hoe dat vroeger ging? Toen je zelf nog in die setting zat? Hoe honderden, duizenden, ja honderdduizenden op zondag de psalmen met hun hele hart zongen? Hoe ze in de woorden uit 1773 hun hart vertolkt wisten? Dat ze voor geen goud die oude psalmen zouden willen inruilen voor nieuwere varianten, omdat die woorden helemaal verweven waren met hun geloofsleven? En beste Freds, die mensen zijn er nog steeds, hoor. Hele volksstammen zelfs. Maak op zondagmorgen maar eens een rondje over de Biblebelt. Dat jullie zelf zijn weg gegroeid bij deze gemeenschap, betekent toch niet dat deze cultuur is opgehouden te bestaan? De berijming van 1773 is anno nu nog wel degelijk relevant. Voor zeer velen zelfs – jullie willen ze de kost niet geven…
Het perspectief van een buitenstaander. Jezelf als norm nemen en dan naar een ander wijzen en zeggen dat wat hij doet achterhaald is. Of naar iets in het verleden kijken en stellen dat zoiets nu natuurlijk niet of nauwelijks meer bestaat; terwijl dat aantoonbaar onjuist is.
Beste Fred, ik weet best welke bezwaren je tegen ‘1773’ kunt inbrengen. Maar zeggen dat deze berijming niet meer relevant is, geeft natuurlijk geen pas.
Ik leer overigens van je stukje dat ik op mijn beurt nooit meer wil spreken over mensen die ‘nog’ uit Datheen zingen – met als ondertoon dat dat natuurlijk écht niet meer kan. Want ook dat gebeurt anno 2023 gewoon nog. Bedankt dus!