Een gratis ontbijt voor de kinderen. Inclusief stukjes fruit. Voor heel wat ouders in de Rotterdamse wijk Beverwaard komt het initiatief als geroepen.
Zachtjes pingelen pianoklanken op de wijs van het opwekkingslied ”Volle verzeek’ring, Jezus is mijn” door de eetzaal. Tientallen kinderen met hun moeders scharen zich deze novembermorgen om 7.45 uur rond de tafeltjes in een buurtcentrum in de Rotterdamse wijk Beverwaard. Vrijwilligers schenken melk en serveren krentenbollen.
De gasten doen zich tegoed aan boterhammen met kaas en worst, beschuit met chocoladepasta, gekookte eieren, stukjes komkommer en andere gratis lekkernijen.
„Ik sta er alleen voor”, zegt de 37-jarige Allegandra aan een ontbijttafel, omringd door haar vier kinderen. „Alle beetjes helpen.” Haar dochtertje pelt een ei. Allegandra is vier jaar geleden gescheiden en is moeder van drie dochters en een zoontje, in een leeftijd van vier tot elf jaar.
De Rotterdamse vrouw vertelt dat ze met de toeslagenaffaire te maken kreeg en onder bewindvoering staat. Een externe instantie regelt dus haar financiën. Drie dagen per week werkt Allegandra als verkoopmedewerker. Met moeite houdt ze het hoofd boven water. Ze vreest de ophanden zijnde verhoging van de zorgkosten. Ook duurdere kinderopvang bezorgt haar hoofdbrekens. „Ik haal twee kinderen van de opvang. Het wordt te duur.” Iedere woensdag kan ze bij de voedselbank etenswaren ophalen. „Dat scheelt wel veel.”
Verjaardagen van de kinderen of een Sinterklaasviering zijn eerder een last dan een lust. „Ik heb nauwelijks geld om cadeautjes te kopen.”
Gezond eten
Menig ouder moet in deze dure tijden elk dubbeltje omdraaien. Onlangs stelde het kabinet 5 miljoen euro beschikbaar voor gratis schoolontbijt voor kinderen uit arme gezinnen. Tientallen scholen in Rotterdam bieden zo’n gratis ochtendmaal aan. In Beverwaard sloegen de christelijke stichting House of Hope en de christelijke basisschool De Parel de handen ineen. Sinds november krijgen tientallen kinderen ’s ochtends een maaltijd voorgeschoteld in het wijkgebouw.
Maatschappelijk werker Jeroen Geertsma van House of Hope hoort „schrijnende” verhalen over gebrek aan voldoende en gezond eten in Beverwaard. „Doordat mensen hun vaste lasten haast niet kunnen betalen, wordt gewoon eten steeds meer een luxe. Het aantal bezoekers van de voedselbank is sinds dit najaar met zo’n 30 procent toegenomen. Mensen hebben soms heel weinig op de plank liggen. Sommige families leven dagen achtereen op brood en de pindakaaspot.”
„Heel fijn dat ik hier even lekker kan eten”, zegt een 32-jarige moeder uit Curaçao aan een tafeltje. Op haar bord ligt een boterham met kaas en worst. De vrouw heeft vier van haar vijf jonge kinderen meegenomen. Zoonlief peuzelt een banaan op. „Zal ik helpen je broodtrommeltje te vullen?” vraagt een vrijwilliger een van de kinderen.
De ogen van de moeder uit Curaçao worden vochtig als ze vertelt hoe ze hier terechtkwam. „We zijn eigenlijk dakloos”, vat ze de malaise samen. Samen met haar 33-jarige man, die bouwvakker is, en haar kinderen reisde ze in juni dit jaar naar Nederland. In de hoop hier een beter bestaan op te bouwen. Het werd een ontgoocheling. Het gezin is „helaas opgelicht” bij de aankoop van een woning. „We hebben nu geen huis.”
Noodgedwongen slaapt de familie „stiekem” bij haar 75-jarige vader in diens krappe seniorenwoning in Rotterdam. „We liggen op matrassen op de grond.” In de zomermaanden konden de kinderen zich nog vermaken in een nabijgelegen stadspark. Met koud weer wordt dat lastiger. Elk moment vreest de 32-jarige moeder dat een woningcorporatie hen op het matje roept.
Moedig
Terwijl haar kind worstelt met een mok hete thee, vertelt de vrouw over haar vrees terug te moeten naar Curaçao. Daar heeft ze zo’n negen jaar gewoond. Geëmotioneerd: „De gemeente Rotterdam wil meebetalen aan onze terugreis. Ga maar weer lekker terug, krijgen wij te horen. Terwijl ik in Nederland ben geboren en getogen.” Ze wil moedig blijven, zegt ze. „Samen staan we sterk, zeg ik tegen mijn man en kinderen.”
