Gefeliciteerd. Blij mee?

„Dank je. Absoluut.”

Na 22 jaar onderwijs, drie jaar RMU, nu weer terug naar het onderwijs. Miste u de leerlingen?

„Ik heb leerlingen zeker weleens gemist. Maar ook in mijn huidige werk kom ik leerlingen tegen.”

Uitgekeken bij de RMU?

„Nee, zeker niet. Ik heb het daar goed naar m’n zin. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk.”

Waarom dan deze overstap?

„Het belang van de opvoeding thuis of voor de klas, of het nu in het basisonderwijs of het voortgezet onderwijs is, heeft mijn hart. Opvoeden, juist voor christelijk burgerschap. De vraag daarbij is: Hoe treden wij naar buiten? Ook op het moment dat reformatorische scholen onder een vergrootglas liggen.

Driestar educatief is daarin een belangrijke speler voor het reformatorisch onderwijs. Daar worden leerkrachten voor de toekomst opgeleid. Ik wil daar graag mijn steentje aan bijdragen.”

Op welke manier geeft u uw taak straks vorm?

„Christelijk, reformatorisch onderwijs leidt leerlingen op tot burgers van het koninkrijk der Nederlanden én van het koninkrijk der hemelen. Dat vraagt vorming. Daarover heeft veel doordenking plaatsgevonden. We moeten echter niet de gedachte hebben: dat hebben we wel gehad. Nee, deze thematiek vraagt voortgaande doordenking.”

Op de RMU-site geeft u aan uw aantreden bij de vakorganisatie in 2020 als Gods leiding te hebben ervaren. Binnen drie jaar kondigt u uw vertrek aan. Wringt dat?

„Nee. De benoeming bij de RMU heb ik inderdaad als Gods leiding ervaren. Tegelijkertijd heb ik er geen kalender bij gekregen dat mijn taak drie, vijf of tien jaar zou duren. De afgelopen jaren in coronatijd waren zwaar, ook bij de RMU.

Bovendien komt deze vacature niet op mijn moment, niet op een RMU-moment. De Driestarvacature liet mij niet los. Ik heb deze in het gebed de Heere voorgelegd: Waar wilt U dat ik U zal dienen? Daarbij zijn alle deuren geopend richting Driestar educatief.”

Hoeveel praktische veranderingen brengt de overstap mee?

„Dat valt mee. Ik zal vanuit Apeldoorn veel moeten reizen. Maar dat doe ik nu ook al naar Veenendaal. Met de trein sta ik met een uur op station Gouda.”

U bent SGP-fractievoorzitter in Apeldoorn. Is dat te combineren?

„Dat denk ik wel. Politiek vind ik leuk, maar de raad van bestuur van de Driestar vindt het ook heel belangrijk dat ik in een totaal ander werkveld actief ben. In de politiek kom ik in aanraking met gelovigen en niet-gelovigen, krijg ik op een andere manier te maken met maatschappelijke ontwikkelingen. Daar leer ik van.”

Rens Rottier is een boegbeeld. Lastig hem op te volgen?

„Rens Rottier is absoluut een boegbeeld. Het is niet mijn ambitie om in zijn schoenen te gaan staan, ik neem mijn eigen schoenen mee. Nadoen is niet authentiek.

Ik doe mijn werk op mijn manier. Daar heb ik van de raad van toezicht ook alle ruimte voor gekregen. Ik heb tegen de benoemingscommissie gezegd: Benoem degene die het beste past op deze functie.”

Waarom bent u de juiste man voor deze functie?

„Ik vind dat lastig over mezelf te zeggen. Dat moet je vragen aan Wim Büdgen, de voorzitter van de raad van toezicht. Het is een match tussen maatschappelijke ervaring en gevoel voor het onderwijs.”

De Driestar krijgt soms de nodige kritiek, bijvoorbeeld over het nieuwe pedagogische handboek Gidsen. De koers zou afwijken van die van de oprichters. Terecht?

„Mijn indruk is van niet. De opgave van het college van bestuur is om het gesprek aan te gaan met de achterban. Ik ga mijn uiterste best doen dat gesprek aan te gaan. Met iedereen. Met kerken, met onderwijsorganisaties. Belangrijk is dat we elkaar begrijpen. We zijn in Nederland een kleine minderheid, we hebben elkaar hard nodig.

Inhoudelijk kan ik er verder nog niet te veel over zeggen. De vraag is of we elkaar goed hebben begrepen. De vragen van de oprichters zijn deels dezelfde, deels anders. Het fundament van de Driestar is niet veranderd. We blijven op dat fundament werken.”