Rottier begon in 1998 als lid van de directie van de hogeschool de Driestar. Een jaar later werd hij benoemd als voorzitter. Na de fusie met schoolbegeleidingsdienst BGS in 2005 werd hij algemeen directeur en vervolgens voorzitter van het college van bestuur.

Wat is de reden voor uw vertrek?

„Het is een persoonlijk besluit dat ik heb genomen. Er is niet één oorzaak voor mijn afzwaaien; diverse overwegingen speelden mee. Eind 2020 heb ik tegen de raad van toezicht van Driestar educatief gezegd dat ik in 2021 graag wilde nadenken over mijn toekomst. In dat jaar gebeurde er echter iets onvoorziens: ik kreeg problemen met mijn gezondheid en raakte een aantal weken uit de running. Dat was een moment waarop ik dacht: ik ben nu 64 jaar en zit inmiddels 24 jaar op deze verantwoordelijke positie binnen Driestar. Geleidelijk rijpte de overtuiging dat het goed is om een stap terug te doen.”

Wat voor soort bestuurder hebt u de afgelopen 24 jaar willen zijn?

„Allereerst een persoonlijke bestuurder; betrokken op de mensen met wie ik werk. Daarnaast heb ik geprobeerd een christelijke leider te zijn; iemand die de Bijbelse waarden hoogacht. Als derde heb ik inhoud altijd belangrijk gevonden; ik heb in het onderwijs gewerkt en ben als pedagoog opgeleid. Inhoudelijk leidinggeven op dat vlak lag dichtbij mijn hart.”

Welk stempel hebt u gedrukt op de inhoud van de lerarenopleiding?

„Lesgeven is meer dan orde houden en een goede opbouw in de les kunnen aanbrengen. Leraar bén je: met heel je persoonlijkheid. Aandacht voor persoonlijke vorming is mijns inziens dus cruciaal. Dat uitgangspunt heb ik al die jaren in de organisatie uitgedragen.”

Wat waren de afgelopen 24 jaar dieptepunten voor u?

„Een student die plotseling stierf, collega’s die overleden: vooral zaken rond rouw en verdriet vond ik ingrijpend. Anderzijds waren dat ook wel de momenten waarop we als collega’s en studenten veel verbinding met elkaar ervaarden.

Lees ook

Rens Rottier stopt als bestuurder van Driestar educatief

Daarnaast vond ik het soms ingewikkeld om op een goede manier om te gaan met de achterban. De polarisatie neemt in onze maatschappij toe, ook in onze gezindte. Als Driestar sta je middenin de achterban en dat betekent dat je als instituut en als bestuurder waardering en kritiek krijgt. En dat hoort er gewoon bij, maar hóé wordt kritiek gegeven? Soms oordelen we te snel, dat vind ik lastig.”

Wat dreef u in uw functie?

„Ik heb het altijd erg mooi gevonden om een bijdrage te leveren aan de persoonlijke ontwikkeling van de studenten en collega’s.

Daarnaast heeft de vorming van kinderen en jongeren mijn hart. Werken in het onderwijs is werken in Gods koninkrijk. Leerkrachten en docenten bouwen aan de kerk en aan de christelijke gemeenschap. Prachtig om daar als bestuurder aan te kunnen bijdragen.”

U heeft nog een aantal jaren tot uw pensioen. Hoe gaat u die invullen?

„Er liggen nog geen concrete plannen. Ik wil me sowieso dienstbaar maken in het christelijk onderwijs; maar in welke vorm precies, is nog onduidelijk.”