Seoul is een immense stad met meer dan 9 miljoen inwoners. Vanuit het vliegtuig kun je je vergapen aan de vele wolkenkrabbers. Toch zou de metropool toe kunnen met veel minder hoge gebouwen, want circa de helft van de onderkomens in de stad wordt bevolkt door slechts een iemand. Buiten Seoul telt Zuid-Korea 41,8 procent eenpersoonshuishoudens.

„Alleen wonen is niet langer een tijdelijke situatie voor jonge mensen, maar een levensstijl die door een groeiend deel van de bevolking wordt gekozen”, concludeerde een journalist van de Korea Herald. De Zuid-Koreaanse krant publiceerde onlangs een korte serie over ”Living Alone”. Van de mensen in huwbare leeftijd peinst ruim 40 procent er niet over om te gaan trouwen. Maar het zijn zeker niet alleen jongeren die alleen wonen: de groep zeventigplussers (18,6 procent) is bijna net zo groot als de dertigminners (19,2 procent). Een „ongemakkelijke waarheid”, aldus de krant.

De krant beweert dat er geen plek in Zuid-Korea is waar je beter op jezelf kunt wonen dan in Seoul. Je natje en droogje kun je overal en op elk moment van de dag halen of laten bezorgen. Het fantastische metronetwerk van de stad brengt je waar je wilt. Voor vragen over gezondheid of financiën is er de website ”Single in Seoul”. Eventueel kun je langsgaan bij een van de vele ondersteuningscentra. De situatie wordt bovendien alleen maar beter, want inspelend op de trend rolt het stadsbestuur snel nieuw beleid uit ten gunste van alleenwonenden.

Zuid-Korea wordt geen betere plek als de bewoners ervan niet (meer) weten hoe het is om met anderen onder een dak te leven

Tot een vastomlijnde conclusie over eenpersoonshoudens komt de Korea Herald niet. De krant belicht het fenomeen vooral vanuit individueel perspectief en stelt dat alleen wonen „leuk, maar ook uitdagend” kan zijn. Relevanter lijkt de vraag of de Koreaanse samenleving erop vooruitgaat als veel mensen relaties zonder verplichtingen verkiezen boven een gezinsleven.

Het antwoord daarop kan haast niet anders dan ontkennend luiden: Zuid-Korea wordt geen betere plek als de bewoners ervan niet (meer) weten hoe het is om met anderen onder een dak te leven. Zeker niet als een groeiende groep van deze alleenwonenden ”hikikomori” zijn: jongeren die zich maandenlang opsluiten in huis en de buitenwereld negeren. In 2022 telde Zuid-Korea naar schatting 244.000 van deze kluizenaars. Triest is ook dat jaarlijks zo’n 3500 doden –veelal mannen van middelbare leeftijd– dagen- of zelfs wekenlang na hun overlijden worden gevonden. Er is zelfs een Zuid-Koreaans woord voor: godoksa.

Het stadsbestuur heeft de weergaloze ambitie om binnen vijf jaar eenzaamheid uit te bannen. Dat dit gaat lukken lijkt weinig realistisch. Maar dat Seoul naar eenzamen omziet en er ruim 300 miljoen euro voor uittrekt, is winst op zich.