Daantje Derks is er eerlijk over. In haar leven lopen werk en privé dwars door elkaar heen. „Vanochtend nog trok ik de rits van mijn jas kapot. Ik heb op mijn werk zeker een halfuur online doorgebracht om een oplossing te vinden.” Net zo makkelijk zit ze tot diep in de avond thuis haar werkmail te beantwoorden. Ze is lang niet de enige die schijnbaar moeiteloos heen en weer zoeft tussen privé en werk.

Schijnbaar, want dat heen en weer flitsen brengt mentale kosten met zich mee, weet Derks. „Met name het continu switchen tussen taken kost energie.” Sinds een jaar is Derks aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam hoogleraar technology facilitated work-life integration. Dat staat voor de vermenging van werk en privéleven door de opkomst van technologie.

Derks' fascinatie met het onderwerp begon toen ze nog in het bedrijfsleven werkte. „Ik kreeg een BlackBerry, inmiddels antiek, en ik merkte dat ik altijd met dat ding bezig was. Toen we op vakantie gingen zei mijn man: ik vind het niet zo leuk, dat dat ding met ons meegaat, kun je die niet uitzetten?” Derks lacht. „Ik dacht: uitzetten? Ik schrok echt van mijn eigen gedrag.”

Inmiddels draagt bijna iedereen dagelijks een stukje werk mee naar huis, of een stukje privé mee naar het werk. We werken vaker buiten de vastgestelde werkuren, en we worden tijdens die werkuren vaker gestoord door privézaken. En hoewel Derks een aantal negatieve gevolgen daarvan onderzoekt, zijn er net zo goed voordelen, zegt ze. „Het geeft je bijvoorbeeld de autonomie om je rollen te combineren, dat kan heel waardevol zijn.”

Derks hoopt door onderzoek te doorgronden welke invloed de toenemende werk-privévermenging heeft. De een gedijt goed bij die grensvervaging, de ander minder, ziet ze. Maar hoe komt het dat de een makkelijk omgaat met de dunner wordende scheidslijn, en de ander ervan opgebrand raakt? Geen eenvoudige vraag. Er zijn verschillende factoren die er invloed op hebben, zoals je positie in een bedrijf of de instellingen op je telefoon. In gesprek met Derks licht Trouw er zes uit.