Evert van Dijkhuizen en Jaco van der Knijff - 26 okt 2007 21:30 - Gewijzigd: 29 okt 2007 14:29

Uitbundige aanbidding

Gospelartiesten zingen en springen voor Jezus in Gelredome

Twee populaire gospelartiesten, de Michael W. Smith en de Australische Darlene Zschech, gaven zaterdag 6 oktober een avondvullend praise‑ en worshipconcert in het Arn­hemse Gelredome. Het Reformatorisch Dagblad was er­bij, samen met vier reformatorische jongeren. Zaterdag in de bijlage Accent het eerste deel in een serie over jongeren en gospelmuziek. Volgende week vrijdag in het katern Mensen deel twee: een gesprek met de vier jongeren over hoe zij het concert hebben ervaren, en over gos­pelmuziek in het algemeen.

Zaterdagavond, het Gelredome. De groene grasmat, het vaste vloerkleed van profvoetbalclub Vitesse, is naar buiten geschoven. Binnen, op de betonnen vloer, drommen jongeren en ouderen samen. De tribunes links en rechts zitten nagenoeg vol. Ondanks de toegangsprijs van 27,50 euro -„speciale jubileumprijs” omdat de EO, organisator van het concert, veertig jaar bestaat- is de Arnhemse voetbaltempel vanavond met 18.000 bezoekers goed gevuld.

Op het paars verlichte podium Darlene Zschech. Blond haar. Zwart jasje, dito broek. Ketting met kruisje om de hals. Ze doet denken aan Máxima; kon een zus zijn. Om de Australische zangeres heen de begeleidingsband, goed voor een volume dat op sommige momenten de geluidsbarrière dicht nadert. Wie in de straling van de metershoge luidsprekerbatterij staat, voelt de bonkende beats in het hart. De entourage onderscheidt zich niet van een popconcert.

De Australische zangeres Darlene Zschech.

„No Jesus, no life” is de Bijbelse boodschap van de overrompelende opening. „Salvation is here”, zingt de 42-jarige Darlene, aanbiddingsleidster van de Hillsongkerk, een pinkstergemeente in Sydney. „And I know, my God make a new way for me.” Het publiek antwoordt: „Salvation is here.” Darlene nodigt de massa uit te klappen voor Jezus. Het geluid zwelt aan en golft door het stadion. Het slotakkoord gaat over in de oproep: „One, two, three, lift them up, lift them up.” Duizenden handen gaan eerst omhoog, dan op elkaar. „Hallelujah”, schreeuwt Darlene, terwijl ze hemelwaarts kijkt. De toon voor vanavond is gezet.

Jongeren geven uiting aan hun emoties.

Ook het volgende nummer, „And the cry of my heart is to bring You praise”, verloopt heftig. Darlene danst, zingt, kijkt smekend, dan weer verheerlijkt. Blauwe lichtbundels zoeken hun weg door het schemerige stadion. Ze illustreren de woorden „All my delight is in You, Lord.” De Australische zangeres richt haar microfoon, een machtig wapen, op het publiek om het refrein via de geluidsboxen te versterken.

Levensgroot
De Bijbel gaat open. Darlene leest voor. Uit de Psalmen. „Worship includes everybody”, is haar boodschap. Het volgende lied sluit daarbij aan: „Jesus, I believe in You. Jesus, I belong to You.” Een cameraman snelt over het podium, steeds alert op de juiste beelden van de gospelartieste en haar muzikanten, die via videoschermen meer dan levensgroot te volgen zijn.

Darlene sluit haar ogen en bidt om de Heilige Geest. „You are so welcome!” Vervolgens schreeuwt ze het uit bij de tekst: „At the cross, I bow my knee, where You shed Your blood for me.” Even later klinkt -net zo hard- het gebed: „Heal my heart and make it clean.” De vingers van de toetsenist geselen het keyboard.

Op het videoscherm is in een flits de tweede artiest van vanavond, Michael W. Smith, te zien. Dansend op de achtergrond heeft hij zich bij het podiumgezelschap gevoegd voor een gezamenlijk nummer over de enige weg. Het publiek scandeert: „One way, Jesus. One way, Jesus. One way, Jesus.” Het duo-optreden eindigt met een ode aan Nederland. Darlene en Michael rollen de vaderlandse vlag uit. Een staande ovatie volgt. Darlene: „Today is a new day voor the church in Holland. And everybody says: Amen.” Het woord echoot na in het stadion.

Darlene en Michael rollen de vaderlandse vlag uit.

Tijdens de pauze vraagt Compassion aandacht voor kinderen, wereldwijd, in miserabele omstandigheden. Darlene ondersteunt de filmbeelden met een emotionele oproep om de daad, „sponsoring in the name of Jesus”, bij het woord te voegen. Het kost de aanwezigen 27,50 euro per maand. „It’s a great investment to save a child.” Jongeren in gele Compassion-T-shirts lopen tussen de rijen door om hun informatiepakketten te slijten aan potentiële sponsors. Slechts weinigen zijn geïnteresseerd.

Zuiver en zacht
Michael W. Smith, in spijkerbroek en trui, zet zijn optreden na de pauze rustig in. „Open the eyes of my heart, Lord” is een gebed. De Amerikaan, ’s werelds meest populaire gospelzanger, speelt op het Yamahakeyboard en laat zich begeleiden door een band met viool, gitaar en slagwerk. Het publiek kent veel van zijn nummers en zingt de teksten, vaak al na enkele woorden, vlot mee. Mensen op de tribune gaan staan.

„So, here I am to worship. Here I am to bow down.” De regels gaan over in „O God, let us adore Him”, op de melodie van het internationaal bekende Adeste Fidelis: Komt allen tezamen. Zuiver en zacht waaieren de tonen door het stadion. Muzikaal een gouden moment. Als het slotakkoord wegsterft, knikt Michael goedkeurend naar zijn publiek. „Yeh, it was good.”

De Amerikaanse gospelzanger vervolgt met „Help me find the way. Bring me back to You.” Tijdens het spelen duikt hij bijna onder het klavier van z’n keyboard. Tussen twee nummers in neemt hij een slok uit zijn sabbelfles om daarna verder te gaan met „Open arms, we need to be.” De tekst appelleert aan de net gevoerde actie van Compassion.

Gospelartiest Michael W. Smith.

„Healing rain is failing down” begint rustig, maar halverwege gaat de knop om. Michaels band voert het volume op. „I’m not afraid.” En: „Let it rain, let it rain. Open the floodgates of heaven.” De muzikale sluizen gaan nu echt open. Het lied, met veel herhaling in de tekst, voert naar een climax. Het dak van het Gelredome lijkt eraf te moeten. Steeds meer mensen op de tribunes gaan staan en deinen mee. Sommigen steken één hand omhoog, anderen twee. Verrassend genoeg eindigt het nummer pianissimo. De muziek gaat als een nachtkaars uit.

Happy birthday
EO-presentator Bert van Leeuwen neemt de regie over. Hij verwijst naar morgenavond. Zondagavond. Dan zal Vitesse de groene grasmat in het Gelredome weer betreden. „Maar dan denken wij aan dit fantastische concert hier vanavond.” Van Leeuwen eindigt met gebed. Michael speelt zachtjes mee op zijn keyboard. Voor hem is het morgen ook een bijzondere dag: hij wordt vijftig. „Happy birthday”, zingt het stadion. „Very Dutch”, reageert Michael met een big smile.

Dan is Darlene er weer. Het slotoptreden begint hard: „Our God is an awesome God.” De Australische springt er nog een keer lustig op los: „Hallelujah for the Lord Almighty!” Het publiek krijgt van Michael de zegen: „We zegenen jullie in Jezus’ Naam. Ik zegen je met al Gods beloften.” „Amen”, reageert de massa.

Het duo-optreden -volgens de EO het gospelconcert van het jaar- eindigt verstild: „Holy are You, Lord. Holy, worthy is the Lamb.” Darlene is inmiddels verdwenen. Michael doet zijn oordopjes uit; het stadion moet het lied overnemen. „Holy, holy”, zingt het publiek, minutenlang. Michael verdwijnt, maar komt nog één keer terug. „Bless you.” Hij wijst naar boven. Applaus volgt, maar de gospelzanger is nu echt weg.

Tegen elven stroomt het Gelredome leeg. Geen geduw, geen getrek, geen gevloek, geen getier. Achttienduizend concertgangers zoeken rustig hun auto, bus of trein op. In hun hoofden galmt het na: „Holy, worthy is the Lamb.”

Bij deze serie horen de volgende artikelen:
Een derde refojeugd luistert naar gospel
Interview met Michael W. Smith
Reacties leerlingen
Uitleg over gospelmuziek

Lees ook de bijlage Accent van zaterdag of klik hier.

Zie ook:
Dossier Gospelmuziek