Doorgaans laat Israël weinig misverstand bestaan over zaken die zijn veiligheid aangaan. Jeruzalem trekt duidelijke rode lijnen. En als staten of terroristen die overschrijden, zijn de consequenties ook meteen voelbaar. Die zijn meestal niet mals.

Dat bleek recent toen een Iraanse drone vanuit Syrië het Israëlische luchtruim binnendrong. Israëlische gevechtsvliegtuigen onderschepten het toestel en schoten het neer. Ook voerde de luchtmacht luchtaanvallen uit op Syrische en Iraanse doelen in Syrië. Daarbij werd een Israëlische F-16 neergehaald.

Het gebeurde allemaal binnen enkele uren. Dat laat zien hoe snel een situatie in het Midden-Oosten in een negatieve spiraal kan terechtkomen.

Even snel als de aanvallen elkaar opvolgden, daalde het stof weer neer. Voorlopig althans, want het lijkt er in de verste verte niet op dat Iran zich door het Israëlische wapengekletter heeft laten afschrikken.

Nieuwe satellietbeelden laten zien dat Teheran bezig is met het bouwen van een nieuwe militaire basis in Syrië, waarschijnlijk bedoeld voor ondergrondse bouw en opslag van raketten die Israël kunnen treffen.

Nu zijn dat doelwitten die Israël nog redelijk makkelijk kan lokaliseren en bombarderen. Maar de onaantastbaarheid van de Israëlische luchtmacht in het luchtruim van de noordelijke buurlanden is niet meer vanzelfsprekend sinds het neerhalen van de F-16.

Problematischer is dat Iran bezig is allerlei lokale milities in zowel Syrië als Libanon te bewapenen en te trainen. Iraanse commandanten en militair adviseurs worden regelmatig aan Israëls grenzen gesignaleerd.

Zonder eigen troepen naar de grenzen van Israël te sturen, kan Iran inmiddels naar schatting over 20.000 militanten beschikken, die maar al te graag de strijd met de Joodse staat willen aangaan. Dat staat nog los van de duizenden Hezbollahstrijders en de circa 100.000 raketten waarover de Libanese terreurbeweging beschikt.

Mocht er een nieuwe oorlog aan Israëls noordgrenzen uitbreken, dan zal die strijd hoogstwaarschijnlijk op twee fronten moeten worden gevoerd: in Libanon én Syrië.Bovendien groeit het risico van een grondoorlog op Israëlisch territorium. Israël houdt nu al serieus rekening met een invasie van vijandelijke troepen en al dan niet kortstondige bezetting van een aantal steden en dorpen in Galilea of op de Golan.

Daar komt bij dat vooral Iran diverse strijdgroepen in de regio van zeer geavanceerde raketten hebben voorzien, die heel Israël kunnen bereiken.

Dat betekent dat plaatsen als de nationale luchthaven Ben Goerion bij Tel Aviv en de kernreactor in Dimona, maar ook dichtbevolkte stedelijke gebieden serieuze doelwitten zijn. Een aanval op die plaatsen zou tot grote aantallen slachtoffers kunnen leiden en het openbare leven in Israël ernstig kunnen ontwrichten.

Niet voor niets zei de Israëlische minister van Defensie Avigdor Lieberman deze week dat Israël niet alleen de groei van de Iraanse invloed aan zijn noordgrenzen zal indammen, maar ook niet zal aarzelen Iran zelf militair aan te pakken. Iran doet er goed aan die waarschuwing serieus te nemen.