Rhenoy geschokt na aanval op dominee
„Ik vind het vreselijk wat er is gebeurd. Dat iemand zo word toegetakeld. En dat nog wel in een kerk. De dominee is zo aardig, zo hulpvaardig, met een luisterend oor voor iedereen. Dat haar dit nu moet overkomen.” Een dag na de aanval op dominee Ebi Wassenaar (64) is Marieke Verstegen nog geschokt door de gebeurtenissen. „En dat geldt voor het hele dorp. Iedereen heeft het er over.”
Rhenoy haalt zelden of nooit de publiciteit. Het lieflijke dorpje aan de Linge met nog geen 800 inwoners is populair bij wandelaars en fietsers. Dinsdag haalde het Gelderse dorp – onderdeel van gemeente Geldermalsen - het landelijke nieuws door de aanval op de geliefde predikante.
Woensdag was de politie nog bezig met het onderzoek. Er was nog niemand gearresteerd. Volgens bewoners zou de predikante in de kerk een afspraak hebben gehad met een pianostemmer. Toen ze wat lang wegbleef, ging haar huisgenote op onderzoek uit. Zij vond de dominee in een plas bloed en sloeg alarm, aldus de – niet officieel bevestigde - lezing van de dorpsgenoten.
Een dag later herinnert niets meer aan de gruwelijke gebeurtenis van de dag ervoor. De rust is weergekeerd, de politieauto’s zijn weg, de afzetlinten weggehaald. De Dorpsstraat die het dorpje in tweeën splitst, ligt er verlaten bij. Een cameraploeg van het televisieprogramma Hart van Nederland maakt opnames bij de kerk, die een eindje van de weg afligt en is op zoek naar inwoners die hun verhaal willen doen. Verderop rijdt een auto van Omroep Gelderland.
„Ik zeg niks meer”, mompelt een inwoner. „Ik heb gisteren met een journalist gesproken en zag vanmorgen wat ze ervan gemaakt hebben. Alles wordt opgeblazen.”
Marieke Verstegen wil wél praten. Haar huis staat recht tegenover de kerk, schuin tegenover haar – een meter of vijftig verderop in de Dorpsstraat - woont de predikante. „Het is een echte dominee. Met aandacht voor iedereen. Ze praat met alle mensen en is altijd aanwezig als er iets in het dorp wordt georganiseerd. Ik ben zelf Rooms-Katholiek, dus ik kerk niet bij haar. Alleen met Kerst, dan vind ik het mooi om even de weg over te steken en in de dorpskerk een dienst bij te wonen. Ik ben altijd welkom. Trouwens: dat geldt voor iedereen.”
Mevrouw Starink maakt een wandelingetje met haar kleinkinderen. „Nee, ik weet niet precies wat er is gebeurd. Ja, hetzelfde wat iedereen weet. Het hele dorp praat elkaar na.” Ze is diep onder de indruk van de gebeurtenissen. Hier gebeurt anders nooit wat. Ja, ik ken de dominee redelijk goed. Ik kom niet bij haar in de kerk, maar ik zie haar regelmatig bij m’n moeder. Daar komt ze trouw. Het is zo’n lief mens.”
Dat is de algemene typering voor de predikante die in september 2012 overkwam van Oostvoorne. „De hele omgeving praat erover”, zegt Gerda Bode die voor haar werk in de thuiszorg ook in de buurdorpen komt. „Dat mensen iets willen jatten is op zich al verkeerd, maar om dan zoveel geweld te gebruiken. Vreselijk. Tenminste als de verhalen kloppen. De dominee was pas nog bij m’n kinderen op huisbezoek. Zo’n aardig mens. Ken je het ‘Dagboek van een herdershond’? Dat boek over die pastoor die zo zorgzaam is voor zijn kudde? Zo is deze dominee ook.”
Dat is ook de mening van een goede vriend van de dominee en haar huisgenote die net zijn hond uitlaat. „Maandagavond was ik nog bij ze. En nu dit.” Hij wil liever niet met zijn naam in de krant. „Ik blijf liever wat terughoudend.” Volgens hem geldt de pianostemmer die dinsdagmorgen aan het werk was in de kerk nog altijd als verdachte. „De gemeente had net een piano aangeschaft voor het koor. Daar moest naar gekeken worden. Voor zover ik het begrijp, is die man nog niet gevonden. Gelukkig is de dominee weer bij kennis. De operatie is geslaagd. Maar: de situatie is ernstig. Ze is met een hamer meerdere keren op haar hoofd geslagen.”
De man is geëmotioneerd door het drama. „Dit raakt de mensen in het dorp diep. Ik ben er zelf kapot van. Ze was zo begaan met mensen, zo geliefd bij de inwoners. Of ze nu bij haar kerkten of niet. Ze keek er naar uit om tot haar pensioen nog een paar jaar hier te werken. Mensen gingen haar aan het hart. Ze schoof zichzelf altijd opzij. Lievere mensen dan de dominee en haar huisgenote kom je niet tegen.”
De vraag of hij denkt dat dominee Wassenaar haar werk snel weer zal kunnen hervatten, laat hij onbeantwoord. Tranen wellen op. „Het is vreselijk wat er gebeurd is, meneer.”