Dat blijkt uit een onderzoek dat het ministerie van Binnenlandse Zaken samen met de provincie Gelderland en elf Gelderse gemeenten heeft laten doen naar permanente bewoning van recreatieparken. Permanente bewoning is officieel verboden.

Voor de Veluwe is gekozen omdat deze regio de hoogste dichtheid aan vakantieparken van Nederland heeft. Er zijn bijna vijfhonderd parken, die samen ongeveer 29.000 huisjes en stacaravans tellen. Een groot deel van de parken is min of meer verpauperd. Gelderland en de gemeenten investeren miljoenen om aan die verpaupering een einde te maken.

Volgens de onderzoekers wonen 6000 tot 9000 mensen permanent in een vakantiehuisje of stacaravan, hoewel ongeveer de helft daar formeel niet ingeschreven staat. De onderzoekers moesten aantallen schatten op basis van gesprekken met politie, ambtenaren en welzijnswerkers, omdat er veel verborgen blijft en omdat gemeenten om diverse redenen gedogen. Zo stuurt de sociale dienst soms mensen in een nijpende woonsituatie naar een vakantiehuisje, terwijl diezelfde gemeente handhaaft op het park.

Senioren en arbeidsmigranten vormen de meerderheid van de bewoners. Veel ouderen bezitten zelf een huisje en wonen daar al lang. De meeste bewoners hebben weinig geld. De onderzoekers zien een toename van mensen uit de grote steden, die zich in de ‘gewone maatschappij’ niet kunnen handhaven. De problematiek is groot en divers, aldus het onderzoek.

Illegale bewoners opsporen en wegsturen werkt niet, zeggen de onderzoekers. Handhaving is nu volstrekt willekeurig en daardoor blijft het „dweilen met de kraan open”. Er moeten meer flexibele oplossingen komen voor nieuwe woonbehoeftes. Steden hebben meer opvangplekken nodig voor mensen die het alleen niet redden.