Subthema 'aan 't woord'

Bonbons, truffels en heerlijke chocolaatjes. In huize van Winkelen uit Woerden hoeven ze er niet meer voor naar de supermarkt. Hun zoon Gert (14) werkt deze vakantie in chocolaterie De Truffel.

Wij hebben andere gewoonten om elkaar te begroeten dan de mensen in Oost‑Europa. Op onze reizen naar Oekraïne hebben we, als deputaten voor het werk onder het Joodse volk, veel vrienden gekregen. Zijn wíj gewend te begroeten met een stevige handdruk, in die landen begroet men een vriend met een hartelijke omhelzing en met een vriendenkus.

Fietsen van Lunteren naar Zeeland vond Ruben van Kooten (13) na vier keer „toch wel saai worden.” Deze zomer maakte hij de tocht, zo’n 250 kilometer, voor het eerst op skeelers. „Het was lekker weer, maar als het had geregend, was ik ook gegaan.”

Plons. Het lood aan het uiteinde van de werphengel valt een meter of 40 voor de kust bij Zoutelande in zee. Het andere uiteinde is in handen van Coen Koppejan (14) uit Meliskerke deze regenachtige ochtend. „Nu wachten tot de vis bijt.”

Banket bakken leek hem prachtig. Maar inmiddels is hij erachter dat brood bakken ook erg leuk is. Carlo Sinke (16) uit Waarde werkt sinds juni vier dagen in de week bij Bakkerij Joosse in Goes.

Niet iedereen zal meteen weten waar de lettercombinatie B&B voor staat. Het is een aanduiding voor bed and breakfast. In Engeland is dit al jaren een bekend fenomeen. De laatste tijd komt het ook in ons landje er meer en meer in. Mensen bieden een slaapplaats aan -meestal heel eenvoudig, soms heel knus en proper- en na de nacht krijg je ontbijt. (In Engeland dikwijls zeer uitgebreid.) Daarna kun je vertrekken.

Hanneke de With (14) uit het Groningse Peize ging op kamp in haar provincie en kwam terug met een beker als aandenken. „Eruit drinken gaat niet, omdat het deksel erop vastzit.”

Het vinden van vakantiewerk viel niet mee voor Barbera de Ruijter (17) uit Hardinxveld-Giessendam. Ze is blind en dan vallen er veel baantjes af. „Veel meiden uit mijn klas werken in de thuiszorg, maar dat is voor mij niet haalbaar. Ik heb een poosje belwerk gedaan, waarbij ik een alarmcentrale moest proberen te verkopen. Ik zou geld krijgen per verdiende afspraak. Na een paar weken had ik nog niet één apparaat verkocht en kreeg ik dus niets. Dat schoot dus niet op.”

Absoluut dieptepunt van haar vakantie was het afscheid, zegt Willianne van Eckeveld (16) uit Veenendaal, die meedeed aan een zeilkamp. „Het was een leuke groep en dan moet je weer uit elkaar, echt jammer.”

Een andere woning betrekken. Sommige mensen blijven hun leven lang wonen in hun geboortehuis. Ik hoop deze week mijn 21e postadres te krijgen.