Subthema 'Getuigen'

De Week van het Leven is toch een soort week tegen abortus? Is het wel goed als christenen met een opgeheven vinger tegen anderen zeggen wat ze verkeerd doen? 

Ik vind het belangrijk om het Evangelie met anderen te delen. Zouden we dat niet veel meer via (sociale) media moeten doen, zeker in deze (corona)tijd?

Stel: er is een voorstelrondje. Zeg je dan dat je christen bent? Ik merk zelf dat ik het laat afhangen van wat er gebeurt: als iedereen oppervlakkig blijft, zeg ik het niet. Maar als anderen spreken over wat voor hen belangrijk is, dan doe ik dat ook en maak ik mijn christen-zijn wel direct kenbaar.

Hoe moet je evangeliseren?

Wat moet je doen als er een Jehova's getuige aan de deur komt?

Hoe zit het met Ezechiël 3:18? Ben ik echt voor íedereen verantwoordelijk? Ik kan op mijn opleiding en in mijn bijbaantje moeilijk als evangelist rondgaan? Ik wil ook niet dat mensen op deze manier een negatief, opdringerig beeld van christenen krijgen.

Als je met mensen omgaat die de kerk hebben verlaten, is het heel moeilijk om een gesprek te krijgen over geloofszaken. Als ik erover begin, merk ik vaak boosheid. Kun je dan beter zwijgen?

Hoe kun je als christen anderen duidelijk maken wat je geloof inhoudt, zonder hen meteen af te stoten?

Mag je tegen bijvoorbeeld een onkerkelijke collega met wie je over het geloof praat zeggen dat God van diegene houdt? Vaak wordt dit bij evangelisatie wel zo gezegd, maar is dit juist?

Ik werk zaterdags in een supermarkt. Ik zou daar ook een getuige willen zijn. Maar ik weet niet hoe dat kan.