Psalmen 38:1-23

Een psalm van David, om te doen gedenken. (38:2) O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid. (38:3) Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald. (38:4) Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde. (38:5) Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden. (38:6) Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid. (38:7) Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart. (38:8) Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees. (38:9) Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten. (38:10) HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen. (38:11) Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij. (38:12) Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre. (38:13) En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen. (38:14) Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet. (38:15) Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn. (38:16) Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God! (38:17) Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken. (38:18) Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij. (38:19) Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde. (38:20) Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot. (38:21) En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag. (38:22) Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij. (38:23) Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!

Uitleg

Een tijdje geleden hebben we naar het woord wijsheid gekeken. We leren uit de Bijbel dat we die wijsheid van onszelf niet hebben. We zijn dwazen. Misschien vind je dat het met jou nog wel meevalt. Jij bent niet zo dwaas om coronafeestjes te houden, het milieu onnodig te belasten… en noem al die dingen maar op die anderen doen. Zij zijn dwazen. Laten we eens kijken wat de Bijbel over dit onderwerp zegt. Het gaat nogal eens over dwaasheid, tot waarschuwing. Vandaag lezen we psalm 38. Het is een boetpsalm van David. Hij is erg ziek en voelt daarin de toorn van God over zijn zonde. Hij heeft het gevoel dat hij verdrinkt in zijn zonde: mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd. In vers acht zegt hij dat zijn ziekte is vanwege zijn dwaasheid. Wat is er veel dwaasheid in ons leven. Dat lijken misschien kleine dingen. Maar het komt er vaak op neer dat we de Heere niet nodig hebben. Dat we onze eigen weg gaan. We vragen ons zo weinig af wat de Heere van ons wil. Ga je gedachten, woorden en daden eens na. Was het tot eer van God? Sprak je over Zijn goedheid tegen de mensen die je tegenkwam? Ongerechtigheden; dingen die niet recht voor God zijn. Misschien durf je het niet aan de Heere te vertellen. In de Bijbel staat dat ons hart arglistig is, dat betekent dat we bedriegers zijn, zoals Jakob, maar het betekent ook dat we iets achterhouden. We willen en kunnen niet alle schuilhoeken van ons hart bekijken. Als de Heere ons laat zien wat daar allemaal leeft, schrikken we. Het is veel erger dan je zelf kunt bedenken. Daarom is het goed om elke dag te vragen of de Heere ons hart Zelf wil doorgronden. En ons wil laten zien wat er niet goed is. Bij David zien we toch ook wijsheid. Want op meerdere plaatsen legt hij alles voor de Heere neer. Zijn verlangen en zijn zuchten, zijn ongerechtigheid en zijn zonde. Hij komt met alle ellende terecht op de beste plek: aan de voeten van de Heiland.