2 Petrus 1:13-21

En ik acht het recht te zijn, zolang ik in dezen tabernakel ben, dat ik u opwekke door vermaning; Alzo ik weet, dat de aflegging mijns tabernakels haast zijn zal, gelijkerwijs ook onze Heere Jezus Christus mij heeft geopenbaard. Doch ik zal ook naarstigheid doen bij alle gelegenheid, dat gij na mijn uitgang van deze dingen gedachtenis moogt hebben. Want wij zijn geen kunstelijk verdichte fabelen nagevolgd, als wij u bekend gemaakt hebben de kracht en toekomst van onzen Heere Jezus Christus, maar wij zijn aanschouwers geweest van Zijn majesteit. Want Hij heeft van God den Vader eer en heerlijkheid ontvangen, als zodanig een stem van de hoogwaardige heerlijkheid tot Hem gebracht werd: Deze is Mijn geliefde Zoon, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb. En deze stem hebben wij gehoord, als zij van de hemel gebracht is geweest, toen wij met Hem op den heiligen berg waren. En wij hebben het profetische woord, dat zeer vast is, en gij doet wel, dat gij daarop acht hebt, als op een licht, schijnende in een duistere plaats, totdat de dag aanlichte, en de morgenster opga in uw harten. Dit eerst wetende, dat geen profetie der Schrift is van eigen uitlegging; Want de profetie is voortijds niet voortgebracht door de wil eens mensen, maar de heilige mensen Gods, van den Heiligen Geest gedreven zijnde, hebben ze gesproken.

Uitleg

Je hebt een Bijbel tot je beschikking, misschien zelf gekocht, of bij een bijzondere gelegenheid gekregen. We hebben op de catechisatie en op school geleerd dat het zogenaamde ‘Boek der boeken’ uit delen bestaat: het Oude en het Nieuwe Testament, boeken van het oude verbond en van het nieuwe verbond. In het eerste staat dat Jezus komt, in het tweede lezen we dat Jezus is gekomen en dat Hij nog een keer komen zal. De Bijbel. Apostelen zeggen er iets over. In zijn tweede brief zet Petrus er iets van op het papier. Wat hebben we met de Bijbel eigenlijk in handen? Een kostbaar bezit waar we zuinig op moeten zijn en uiterst zorgvuldig mee moeten omgaan. Waarom dan wel? Omdat het vastheid geeft, omdat de dingen die erin geschreven staan volkomen zekerheid hebben. Als je de Bijbel leest, ben je niet met zomaar een boek bezig. Nee, ‘wij hebben het profetische woord dat zeer vast is en gij doet wel dat gij daarop acht hebt!’ Attentie, attentie… voor woorden die houvast geven. De apostel spoort met grote klem aan vooral op het profetische Woord te letten, er tijd voor te nemen. Er niet slordig mee om te springen. Het profetische Woord is natuurlijk het Oude Testament. Maar het Nieuwe Testament heeft ook recht op de oplettende bijbellezer. De gehéle Bijbel verdient onze aandacht. Met de Bijbel zijn ons geschriften in handen gegeven die zeer betrouwbaar zijn. Naar Salomo’s wijsheid gerekend, dat een betrouwbaar getuige zielen redt, is bijbellezen een ‘must’.