Markus 14:43-52

En terstond, als Hij nog sprak, kwam Judas aan, die een was van de twaalven, en met hem een grote schare, met zwaarden en stokken, gezonden van de overpriesters, en de Schriftgeleerden, en de ouderlingen. En die Hem verried, had hun een gemeen teken gegeven, zeggende: Dien ik kussen zal, Die is het, grijpt Hem, en leidt Hem zekerlijk henen. En als hij gekomen was, ging hij terstond tot Hem, en zeide: Rabbi, en kuste Hem. En zij sloegen hun handen aan Hem, en grepen Hem. En een dergenen, die daarbij stonden, het zwaard trekkende, sloeg den dienstknecht des hogepriesters, en hieuw hem zijn oor af. En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Zijt gij uitgegaan, met zwaarden en stokken, als tegen een moordenaar, om Mij te vangen? Dagelijks was Ik bij ulieden in den tempel, lerende, en gij hebt Mij niet gegrepen; maar dit geschiedt, opdat de Schriften vervuld zouden worden. En zij, Hem verlatende, zijn allen gevloden. En een zeker jongeling volgde Hem, hebbende een lijnwaad omgedaan over het naakte lijf, en de jongelingen grepen hem. En hij, het lijnwaad verlatende, is naakt van hen gevloden.

Uitleg

Daar gaat het in onze tijd ook veel over. Al voor de coronamaatregelen was er veel eenzaamheid. Dat wordt nu mogelijk nog versterkt. Misschien heb jij er ook last van. Omdat je niet naar school kunt en de meeste kerkelijke activiteiten afgezegd zijn. We lezen hier veel over het alleen zijn van Jezus. Hij weet dat Judas eraan komt. Het past in het plan van God, en daaraan heeft Hij Zich net weer onderworpen. Daarom kan Hij Judas en de menigte met zwaarden en stokken rustig tegemoet treden. Hij was angstig voor de toorn van God over de zonde, maar niet voor de haat van mensen. Dat is iets om over na te denken. Waar ben jij het meest bang voor? Ik pas mijn gedrag nog weleens aan omdat ik wil dat mensen positief over mij denken. Ik wil erbij horen. En realiseer me later pas dat ik me niet afvroeg wat God ervan zou vinden. Voor de discipelen is het duidelijk. Als Christus geen verzet biedt, verlaten ze Hem. Weer is Hij alleen. Zijn discipelen slapen als Hij dodelijk bedroefd is. Vandaag lezen we dat Zijn discipelen Hem allemaal verlaten als het erop aan komt. Ze vluchten. Petrus had zo’n grote mond gehad. Ook hij vlucht. Die vlucht van de Zijnen heeft Zijn lijden verzwaard. Wat is het onbegrijpelijk dat we in de bijbel lezen dat Hij de Zijnen lief heeft gehad tot het einde. Aan het kruis beleefde Hij zelfs verlaten te zijn van Zijn Vader. God van God verlaten, wie kan dat verstaan? We kunnen het niet begrijpen, wat dat is geweest. Maar we mogen wel de vrucht ervan genieten. Dat lezen we in het avondmaalsformulier: opdat wij tot God zouden genomen en nooit meer van Hem verlaten worden. Dat heeft Hij verdiend, door alleen te lijden en te sterven. Ook al voelen we ons van alle mensen verlaten, wij mogen altijd de Toevlucht nemen tot God. Zo alleen als Jezus aan het kruis hoeven wij nooit te zijn. Als je God zoekt, in al je zielsverdriet: houd aan, grijp moed, je hart zal vrolijk leven!