Zo gij dan uw gave zult op het altaar offeren, en aldaar gedachtig wordt, dat uw broeder iets tegen u heeft;
Uitleg
Is dat opschrift geen vergissing? God moet toch altijd de Eerste zijn? Jezus spreekt over iemand die op weg is naar het altaar. Dus: naar de ontmoeting met God. Dan schiet ons wel eens iets te binnen dat anders ondergesneeuwd bleef: er is een naaste die iets tegen ons heeft. Terecht of niet – dat laat Jezus in het midden, maar die ander kan niet met mij door één deur. Dan mogen we niet zeggen: onze plicht tegenover God gaat voor en dáárna kijk ik wel naar de verhouding met hem of haar. Nee, want bij het altaar gaat het erom dat het tussen God en ons weer goed is. Verzoening noemt de Bijbel dat. Daar gaat het ook om in ons gebed, onze kerkgang, onze avondmaalsviering. Maar als we echt beleven hoe God alles uit de weg ruimt wat tussen Hem en ons in staat, hoe kunnen we dan het herstel van de relatie met de naaste voor ons uitschuiven? Zoek daarom eerst – en vooral tijdig! – de verzoening met die ander. Wat een feest als we dan samen door Gods deur kunnen!
Zachtmoedigen lijkt zoiets als een zacht karakter, of halfzachtheid, maar het is iets heel anders! Niet tot het uiterste op ons recht staan. niet verbitterd raken door wat ons is aangedaan. De dingen in Gods hand geen in het vertrouwen dat Hij eenmaal recht doet – dat is het. Als we zo leren niet meer krampachtig ruimte te eisen ...
Is dat opschrift geen vergissing? God moet toch altijd de Eerste zijn? Jezus spreekt over iemand die op weg is naar het altaar. Dus: naar de ontmoeting met God. Dan schiet ons wel eens iets te binnen dat anders ondergesneeuwd bleef: er is een naaste die iets tegen ons heeft. Terecht of niet – dat laat Jezus in het ...
‘Oordeelt niet’, zegt Jezus. Moeten we dus vrijblijvend met elkaar omgaan? Nooit aan iemand vragen: ‘zoals jij denkt of doet, kan dat wel?’ Nooit elkaar vermanen – iets waar we in de gemeente toch tot geroepen zijn? Jezus bedoelt: vergeet nooit dat er maar Eén is die ons mensen helemaal kent en doorziet, ...
Wat gij niet wilt dat u geschiedt… Een mooi spreekwoord. En toch is het maar ‘zilver’ vergeleken bij het ‘goud’ van Jezus’ woord! Het spreekwoord vraagt dat wij de naaste niet aandoen wat we voor onszelf niet willen. Maar dan konden we voldaan zijn als we geen mens kwaad doen, niemand hinderen in ...
De gelijkenis van de barmhartige Samaritaan is een gevaarlijke gelijkenis. We kunnen hem namelijk vergeestelijken en daarmee de scherpe spits wegslijpen, of we kunnen de gelijkenis beluisteren zoals de Farizeeën, zij vroegen: en wie is nu mijn naaste? Voor beide zonden zullen we moeten waken. Niet dat er geen geestelijke strekking in deze gelijkenis ligt, maar zij ...
Wanneer wij zouden denken dat barmhartigheid alleen een zaak is tussen God en de zondaar dan hebben we het mis. Zeker, geen mens kan zonder Gods barmhartigheid behouden worden. Maar wanneer en mens mag weten dat God hem barmhartigheid bewezen heeft, dan is die mens niet klaar. Dan begint het pas. Want dan gaat de Heere door met Zijn ...
Aan de vruchten kent men de boom. Paulus heeft dat ook heel sterk ervaren. Wij kijken wel eens tegen Paulus’ werk aan en denken: hij reisde maar van de ene plaats naar de ander en overal waar hij het evangelie verkondigde kwam er geloof. Velen bekeerden zich en kwamen tot geloof. Maar de werkelijkheid is helaas voor Paulus ...
Woensdag: Eer de naaste, dan God
Mattheüs 5:23
Uitleg
Is dat opschrift geen vergissing? God moet toch altijd de Eerste zijn? Jezus spreekt over iemand die op weg is naar het altaar. Dus: naar de ontmoeting met God. Dan schiet ons wel eens iets te binnen dat anders ondergesneeuwd bleef: er is een naaste die iets tegen ons heeft. Terecht of niet – dat laat Jezus in het midden, maar die ander kan niet met mij door één deur. Dan mogen we niet zeggen: onze plicht tegenover God gaat voor en dáárna kijk ik wel naar de verhouding met hem of haar. Nee, want bij het altaar gaat het erom dat het tussen God en ons weer goed is. Verzoening noemt de Bijbel dat. Daar gaat het ook om in ons gebed, onze kerkgang, onze avondmaalsviering. Maar als we echt beleven hoe God alles uit de weg ruimt wat tussen Hem en ons in staat, hoe kunnen we dan het herstel van de relatie met de naaste voor ons uitschuiven? Zoek daarom eerst – en vooral tijdig! – de verzoening met die ander. Wat een feest als we dan samen door Gods deur kunnen!
Terug naar Bijbel & leesplannen
Deze Bijbelstudie maakt deel uit van een groter Bijbelrooster.
Download het Leesplan als PDF
Alle Leesplan dagen
-Dinsdag: Dinsdag: Niet eisen voor onszelf maar geven om de ander
Zachtmoedigen lijkt zoiets als een zacht karakter, of halfzachtheid, maar het is iets heel anders! Niet tot het uiterste op ons recht staan. niet verbitterd raken door wat ons is aangedaan. De dingen in Gods hand geen in het vertrouwen dat Hij eenmaal recht doet – dat is het. Als we zo leren niet meer krampachtig ruimte te eisen ...
-Woensdag: Woensdag: Eer de naaste, dan God
Is dat opschrift geen vergissing? God moet toch altijd de Eerste zijn? Jezus spreekt over iemand die op weg is naar het altaar. Dus: naar de ontmoeting met God. Dan schiet ons wel eens iets te binnen dat anders ondergesneeuwd bleef: er is een naaste die iets tegen ons heeft. Terecht of niet – dat laat Jezus in het ...
-Donderdag: Donderdag: Wat te doen met wat niet goed is bij de ander?
‘Oordeelt niet’, zegt Jezus. Moeten we dus vrijblijvend met elkaar omgaan? Nooit aan iemand vragen: ‘zoals jij denkt of doet, kan dat wel?’ Nooit elkaar vermanen – iets waar we in de gemeente toch tot geroepen zijn? Jezus bedoelt: vergeet nooit dat er maar Eén is die ons mensen helemaal kent en doorziet, ...
-Vrijdag: Vrijdag: De gulden regel
Wat gij niet wilt dat u geschiedt… Een mooi spreekwoord. En toch is het maar ‘zilver’ vergeleken bij het ‘goud’ van Jezus’ woord! Het spreekwoord vraagt dat wij de naaste niet aandoen wat we voor onszelf niet willen. Maar dan konden we voldaan zijn als we geen mens kwaad doen, niemand hinderen in ...
-Zaterdag: Zaterdag: De barmhartige Samaritaan
De gelijkenis van de barmhartige Samaritaan is een gevaarlijke gelijkenis. We kunnen hem namelijk vergeestelijken en daarmee de scherpe spits wegslijpen, of we kunnen de gelijkenis beluisteren zoals de Farizeeën, zij vroegen: en wie is nu mijn naaste? Voor beide zonden zullen we moeten waken. Niet dat er geen geestelijke strekking in deze gelijkenis ligt, maar zij ...
-Zondag: Zondag: Barmhartigheid in de praktijk
Wanneer wij zouden denken dat barmhartigheid alleen een zaak is tussen God en de zondaar dan hebben we het mis. Zeker, geen mens kan zonder Gods barmhartigheid behouden worden. Maar wanneer en mens mag weten dat God hem barmhartigheid bewezen heeft, dan is die mens niet klaar. Dan begint het pas. Want dan gaat de Heere door met Zijn ...
-Maandag: Maandag: Wie barmhartigheid doet, barmhartigheid ontmoet
Aan de vruchten kent men de boom. Paulus heeft dat ook heel sterk ervaren. Wij kijken wel eens tegen Paulus’ werk aan en denken: hij reisde maar van de ene plaats naar de ander en overal waar hij het evangelie verkondigde kwam er geloof. Velen bekeerden zich en kwamen tot geloof. Maar de werkelijkheid is helaas voor Paulus ...