Maar ook karakterverschillen, weersomstandigheden en wellicht ook kerkverbanden kunnen invloed uitoefenen op een groet.
Op dit moment ontvang je van mij een groet (een vriendelijke groet welteverstaan), aan het begin van mijn columnschrijftijdperk.
Een groet aan het begin van zo’n tijdperk, wat wil ik er nu eigenlijk mee zeggen? Wat bedoelen we wanneer we iemand groeten? We maken contact of we breken juist contact af. Op dit moment probeer ik dus contact te maken met alle huidige en toekomstige columnlezers, die mijn columns zullen lezen én er zich een oordeel over zullen vormen. Dat maakt weer dat ik me toch wel een beetje overgeleverd voel aan die lezers.
Ondanks dat, wil ik de hoop uitspreken dat mijn columns enigszins waardevol zullen zijn. Dat ze tot nadenken zullen stemmen in plaats van afleiden. Dat ze zullen gaan over het bijzondere van sneeuw in plaats van over sneeuwlange files en opstoppingen. Dat ze zullen gaan over een normale kip in plaats van over een plofkip, of juist andersom? Dat ze zullen gaan over… waar had ik het ook al weer over? Een hartelijke groet!
Dit is de eerste column van Lidia.
Lidia Siebelink, 2 februari 2013
beeld ANP
