Ik heb de afgelopen weken m’n ogen uitgekeken. Wat zijn er tegenwoordig toch veel mogelijkheden om de wereld te ontvluchten en in eigen sfeer op vakantie te gaan.
De reizen in de voetsporen van Paulus vind ik persoonlijk erg aardig. Met z’n allen precies over de stippellijnen lopen die landkaarten in Bijbels aangeven: ik zou het graag nog een keer meemaken. De reizen naar het Beloofde Land mag ik trouwens niet vergeten. Met een dominee als reisleider kan het eigenlijk niet vertrouwder.
Maar niet alles is zo geweldig. De eigen bungalowparken en campings (met eigen recreatieteam) trekken mij bijvoorbeeld totaal niet. Refo’s worden steeds meer naar de rand van de samenleving verdrongen. We zijn dus zeker wel een ‘bedreigde soort’. Maar om dan alvast in speciale reservaten te gaan zitten, dat gaat mij nu echt nog te ver. Het is wel heel makkelijk om op die manier elke confrontatie uit de weg te gaan. Laten we alsjeblieft niet met z’n allen wereldvreemd worden.
Zelf heb ik nog geen keuze kunnen maken uit het overweldigende aan- bod. Het zou zomaar kunnen dat ik lekker een weekje ga ontzuilen. In die week ga ik dan in ieder geval een safaritocht door zo’n reservaat maken.
Bart van der Tang, 23 februari 2012
beeld Fotolia
