Geen sterk argument. Bij het artikel, een week geleden in Puntkomma, stond een foto van geüniformeerde leerlingen van de Rehoboth Christian School (Canada). Die liet menig potentieel twistpunt zien: rok boven de knie, legging eronder, oorbellen, haarband, verschillende (sport)schoenen... Toch wil ik het pleidooi van ds. Egas graag steunen. Mijn kinderen gaan hier in Ecuador iedere dag ''strak in het pak''. Niets mis mee. Na een tijdje vind je het raar als ze géén uniform dragen.
Maar... doe het wel democratisch! Als leerlingen het niet zelf zien zitten, blijf je onverkwikkelijke discussies houden. Zeker in ons landje, waar het uniform indruist tegen een cultuur van doorgeslagen individuele expressie. En waar refo''s toch al raar worden gevonden.
Laat leraren maatschappijleer samen met leerlingen de discussie aanzwengelen. Tijd voor een tegencultuur? Stellen we samen (!) een daad tegen het "ik-ik-ik" van het moderne Nederland? Tegen pesten ook? Worden we fiere ambassadeurs van een sobere, christelijke levensstijl?
Gewoon bij meerderheid beslissen. Geen opgelegd uniform, maar innerlijke overtuiging. En niet in het fietsenhok alweer verkleden.
Wie in deze aanpak geen vertrouwen heeft, kan er beter niet aan beginnen. Wie de discussie aangaat, heeft dààrmee al veel gewonnen.
Peter van Olst, 14 september 2010
beeld RD
