Een paar uur eerder op het plaatselijke voetbalveld. Twee elftallen rennen verwoed achter de bal aan. Van tevoren is er met de coach een bepaalde tactiek afgesproken. Nu, tijdens de wedstrijd, lijkt het er echter op dat de jongens niet zelf het spel bepalen. Lang de zijlijn staat namelijk een horde mensen die menen beter te weten hoe de overwinning het beste behaald kan worden.
De groep betweters bestaat vooral uit de ''vaders van het elftal''. Zij willen allemaal dat hun zoon als beste voor de dag komt. Zij zullen hun kroost wel eens aanmoedigen en vertellen wat ze het beste kunnen doen. Het team blijkt dus niet maar één coach te bezitten, maar wel elf!
En dat terwijl de spelers wekenlang getraind hebben voor de wedstrijd. Samen met hun team zijn ze helemaal klaar om de ander in te maken. Staan daar op de dag van de wedstrijd opeens hun vaders langs de lijn die vertellen wat ze moeten doen. Ze worden er helemaal zenuwachtig van.
Het lijkt er dus op dat er geen wedstrijd is geweest tussen de twee elftallen, maar tussen de vaders van de spelers. Zij gaan met een goed gevoel naar huis als hun zoon naar hun wens heeft gepresteerd. Dat het kind op deze manier geen plezier meer beleeft aan sport valt hen niet op. Jammer, want sporten heeft juist zo veel positieve kanten.
Petra Klooster, 23 september 2010
beeld ANP
