Ik kijk rond in mijn nieuwe kamertje. Ik gluur even door het raam. Ik zie buiten allerlei vreemde mensen bezig met dingen die ze zo te zien vaker doen. Ik haal mijn schouders op en open de kastdeur. Een vreemd geluid, dat knarsen van de deurtjes.
In de deuropening staat opeens een oudere jongen. Hij hoort bij het gezin.
"Vind je het leuk hier?"
"Tuurlijk", zeg ik ferm. Hij lacht vriendelijk. "Jij hoort er vanaf nu ook bij", zegt hij. Ik knik.
"Waarbij?" denk ik, terwijl ik een gezinsfoto uit mijn koffertje pak en deze langzaam op mijn nieuwe nachtkastje zet.
Even later zit ik achter een bord patat. Een feestmaal, zeg maar. Volgens mij heeft het met mijn komst te maken. Ik probeer de portie naar binnen te werken en een tevreden gezicht te trekken.
Om acht uur brengt m''n nieuwe tante me naar bed. Ze doet echt lief. Jammer dat m''n moeder er nu niet bij is. Maar dit is beter voor haar. En voor mij. Zegt men.
Ik pak m'n beer. Hij ruikt naar thuis en hoort bij mij. Wij samen: pleegkind en pleegbeer.
Petra Verloop, 21 september 2010
beeld ANP
