Ik vertrouw op het vermogen en de creativiteit van mensen om zelf het maximale uit het leven te halen.” Meteen daarop zegt een zoetgevooisde vrouwenstem: „Gelooft u ook meer in het leven vóór de dood? Word dan voor 4,50 euro lid van het Humanistisch Verbond en geef ook die overtuiging een stem.”
Keer op keer treft me niet alleen het lege, maar ook het lachwekkende van deze boodschap.
Zij omkranst het nieuws waarin ik hoor van aardverschuivingen, ongelukken en doden. Op het moment van schrijven komen de eerste gegevens binnen over slachtoffers en verwoesting in Mexico. Ik hoor van eenzame en mishandelde ouderen. Maar ziehier, licht aan de horizon. Laten we vertrouwen op het vermogen van de mens om het maximale uit het leven te halen. Te bekrachtigen met een duit in het zakje van wel 4,50 euro. Nee, dat is hoopgevend.
Trouwens, wat een vreemde tegenstelling die de klemtoon suggereert. Alsof iemand die gelooft in een leven ná de dood niet gelooft in een leven vóór de dood. „Zelf geloof ik in Hem Wiens Naam het Léven is. En ik geloof het eeuwige leven waarvan dít leven een preludium is.”
Marieke de Vries, 5 oktober 2010
beeld ANP
