Echter, voor een probleem zijn altijd oplossingen. Van de 71-jarige R. L. te R. (door mijn bron in Den Haag onlangs gespot naast Hare Majesteit) wordt wel gezegd dat hij voor iedere heikele kwestie minstens tien mogelijke oplosvarianten weet.
Zo''n krachtig probleemoplossend vermogen is mij niet toebedeeld, maar dient eigenlijk wel losgelaten te worden op een writer''s block. Het doorgaans creatieve brein van de schrijver staakt. Een uitkomst zou dus een betere werkovereenkomst tussen hersenhelften en vingers zijn. Dat is dan weer te bereiken door praktische voorwaarden te stellen: een deadline bijvoorbeeld. Deadlines zijn gruwelijk voor de angstige, tegen een blanco pagina aankijkende producent van tekens, woorden en zinnen, maar wel uiterst effectief.
Met betrekking tot school en studie functioneert een deadline vrijwel nooit, in de journalistiek des te beter. Immers, de ''uiterste datum'' op school blijkt vaak zeer oprekbaar. Het bewijs dat kranten er wel in slagen via deadlines invloed uit te oefenen, is hier: het lijkt er namelijk op dat ik opnieuw een rubriek heb gevuld. En een deadline heb gehaald. Ze werken echt.
Clemens van den Berg, 5 augustus 2010
beeld iStock
