Autismedag
Het duurt nog even voordat het Moederdag is, dat weet ik. Gelukkig zijn er ook deze maand genoeg dagen aan ziektes, grapjes, gediscrimineerde bevolkingsgroepen, heiligen en dieren gewijd, zodat we het hele jaar door wat te herdenken hebben. Zo was het een tijdje geleden Autisme Dag. Helaas is het geen dag waarop men zich extra autistisch gedraagt (al zou dat wel gezellig zijn, denk ik). Er wordt ook niet gevierd dat er autisten zijn, wat vreemd is, want over het algemeen is autistisch zijn best cool. Waar deze dag meer voor bedoelt is, is het onder de aandacht brengen van problemen waar mensen met autisme in het dagelijks leven mee kampen. Waarschijnlijk denk je nu aan autisten die helemaal flippen als er een spontane verandering wordt doorgevoerd en een hekel hebben aan sociale evenementen. Er komt echter zoveel meer bij kijken. Ik wil je daarom meenemen naar de gedachtewereld van iemand met Asperger, een redelijk milde variant van autisme.
Stel je voor...
Stel je voor, op een dag wordt je wakker in een land waarvan je de taal niet verstaat en de cultuur niet snapt. Op het eerste gezicht zie je er net zo uit als de andere inwoners en niemand ziet dat jij anders bent. Je doet veel moeite om de taal te leren, maar je wordt uitgelachen en men denkt dat je gek bent. Tradities komen onlogisch op je over; je kent ze niet en niemand legt ze uit. Dingen die je leuk vindt om te doen worden als achterlijk gezien. Je raakt gefrustreerd. Je bent volkomen normaal, hebt zoveel dingen die je zou willen zeggen en doen, maar je kan het niet uiten.
Dat is het dagelijks leven van iemand met Asperger. Aan de buitenkant is het niet te zien, maar de binnenkant voelt zich vervreemd van de wereld, dag in dag uit. Autisme is zo veel meer dan van orde houden. Elk aspect van het leven is structureel anders. Het is alsof je een ander soepje in je hoofd hebt. Iedereen is het er over eens dat bijvoorbeeld tomatensoep en groentesoep verschillende ingrediënten en een verschillende smaak hebben, maar het zou bizar zijn als men alleen nog maar tomatensoep zou mogen eten. Mensen die alleen maar van groentesoep houden, hebben een probleem. Hetzelfde gebeurt met het brein van een autist. Het gedraagt zich niet volgens de norm, dus is het raar. Gelukkig zijn er genoeg mensen die dat niet vinden. Zo iemand was Albert Einstein, die het volgende erover zei: “Iedereen is geniaal. Maar als je een vis beoordeelt op hoe goed hij in een boom kan klimmen, zal de vis zijn hele leven geloven dat hij dom is.”
Autisten zijn vissen die hun hele leven zullen blijven proberen om in die boom te klimmen. Dat kost heel veel moeite en niemand ziet het. Net zoals ouderzijn is het een dagtaak. Ouders geven veel van hun eigen vrije tijd op om kinderen op te voeden. Autisten geven veel van hun eigen persoonlijkheid op om zo goed mogelijk in de samenleving te passen. Helaas krijgen zij geen zelfgemaakte tekeningen, gemorste sinaasappelsap, lauwe thee en kleffe croissantjes op bed.
Reageren? Dat kan hieronder.
