Vroeger was het zo dat alle fractievoorzitters en Kamervoorzitters na de verkiezingen een kopje thee dronken en een koekje aten bij de koningin. Allemaal gaven ze advies over wie het nieuwe kabinet moest gaan samenstellen. Beatrix gaat nooit naar de stembus en hoorde als scheidsrechter alle adviezen netjes aan. Daarna wees ze de uitverkoren persoon aan.
Liever een Haags bakkie dan een koninklijk kopje thee, dacht D66. Vroeger is ouderwets, dus nemen wij nu gewoon zelf de touwtjes in handen. Eigenlijk kán dat al veertig jaar. Maar niemand durft meer nadat politici eens zelf de formateur wilden kiezen en probeerden de wensen van hun politieke tegenstanders aan te horen. Dat ging natuurlijk grandioos mis, want iedereen luisterde vooral naar zichzelf. Met hangende pootjes, een pijnlijk onderbuikgevoel en schaamrode wangen togen de fractievoorzitters alsnog naar Soestdijk. Of Juliana wilde helpen.
De drie christelijke partijen en de VVD vrezen dat politici in de nieuwe constructie achter gesloten deuren alvast geheime plannen smeden. Zo erg is dat niet, vindt D66, die normaal gesproken vuurbang is voor achterkamertjes. Pechtold beschuldigt zijn Oranjegezinde collega Van der Staaij voortdurend van Stiekeme Geheime Praatjes met de minister-president. Helaas trekt Pechtold zich niet zo veel aan van het SGP-gedachtegoed, anders had hij zeker een splinter en een balk gezien.
Mochten de Democraten tot hun verstand komen, dan is het plannetje waarschijnlijk weer geflopt. Maar geen nood. In de wijnkelder van Noordeinde staat de Oranjebitter al klaar.
Reageren op deze column of meer lezen van Anne? >>puntuit.nl/anne
