„Luister als ambtsdrager met aandacht naar een ziek gemeentelid. Laat tot je doordringen wat de ziekte met iemand doet. Neem eventuele weerstand serieus; zucht en bid mee.” Dit is een van de handreikingen die ds. G. H. Vlijm woensdag op een studiedag geeft.
De hervormde predikant uit Wezep houdt woensdag in Stolwijk de hoofdlezing op een regionale studiedag van de Gereformeerde Bond binnen de Protestantse Kerk in Nederland. Het thema ”Omgaan met het lijden, leven in gebrokenheid” staat centraal. „In de lezing komt naar voren hoe de samenleving vandaag de dag tegen gebrokenheid aankijkt”, zegt ds. Vlijm. „Ook komt aan de orde hoe Bijbelse figuren worstelen met gebrokenheid. De spits van de lezing is hoe de Heere Jezus omgaat met mensen die lijden.”
Wat is uw persoonlijke betrokkenheid op de thematiek?
„Ik verzorg deze lezing, omdat ik interim-voorzitter ben van ”Op weg met de ander”, een christelijke vereniging op gereformeerde grondslag van en voor mensen met een beperking. De voormalige voorzitter van deze vereniging, ds. P. Vernooij, zou in eerste instantie de lezing verzorgen, maar hij is verhinderd. Bovendien ben ik persoonlijk betrokken op het thema, omdat de tweede van onze vier kinderen het syndroom van Down heeft. We kregen eens in het ziekenhuis het verwijt dat ons kindje er niet hoefde te zijn en extra belastinggeld vraagt. Als het gaat over gebrokenheid, is dit voorbeeld tekenend hoe onze maatschappij omgaat met hulpbehoevenden. Wat dat betreft is er alle reden tot zorg.”
Waarom is aandacht voor gebrokenheid en lijden belangrijk?
„In onze tijd moet alles er zo goed en mooi mogelijk uitzien. Voor gebrokenheid is steeds minder ruimte. De werkelijkheid laat daarentegen zien dat lijden onoverkomelijk is. In kerkelijke gemeenschappen is er soms weinig oog voor gebrokenheid, omdat men verlegen kan zijn met een situatie. Toch zou dat daar niet zo moeten zijn, juist daar niet. Daarom hopen we dat zowel gemeenteleden als ambtsdragers de studiedag bezoeken. Het is belangrijk dat de hele gemeente betrokken is op elkaar.”
Welke vormen van gebrokenheid komt u tegen als predikant?
„Soms maken gemeenteleden zoveel mee. Zo verloor een man zijn vrouw, had hij meerdere kinderen met een psychische aandoening, eindigde zijn baan en hield een vriendschap geen stand. Als we in zulke dieptes de Heere mogen aanroepen, dan komt het lijden in een ander daglicht te staan. Dan gaat het om Hem en Zijn komende Koninkrijk.”
Kan de aandacht voor gebrokenheid de nadruk op schuld en zonde verkleinen?
„David ervoer gebrokenheid toen hij zijn kind verloor, lezen we in Psalm 32. Vervolgens staat er in de berijmde versie: „’k Bekend’ o Heer’, aan U oprecht mijn zonden.” De gebrokenheid drijft David naar de Heere, omdat zijn houvast bij Hem te vinden is. Tegelijkertijd kan een te eenzijdige nadruk op gebrokenheid de schuldvraag wegpoetsen. Dan komen onze problemen teveel centraal te staan, terwijl we juist niet moeten focussen op onze situatie. We mogen opzien naar Christus. Daar is heil te verwachten.”
Wat zijn handreikingen voor ambtsdragers rondom gebrokenheid binnen de gemeente?
„Handreikingen zijn per situatie verschillend. In geval van een handicap bij een pasgeboren kind is het bijvoorbeeld van belang dat de pastorale zorg niet beperkt blijft tot het eerste moment. Luister naar de ervaring van de ouders. Zien zij de zin van het pasgeboren leven? Blijf de zorgen delen, met elkaar en met de Heere.
Ook bij sterfgevallen, een heel andere vorm van gebrokenheid, is het van belang om nabij te zijn als ambtsdrager. Leg het verdriet neer bij de Heere. Vraag biddend om Zijn kracht.”
ds. G. H. Vlijm, die woensdag op een regionale studiedag van de Gereformeerde Bond over ”Omgaan met gebrokenheid” spreekt
