De brocante en cadeauartikelen vullen maar een klein gedeelte van de winkel. Achterin het pand bevindt zich een boekwinkel, middenin is de zithoek. Een lange houten bank met allerlei soorten kussens; tafeltjes met bloemstukjes; een perzisch tapijt op de vloer. Aan een van de tafeltjes zit een aantal bezoekers. Het onmiskenbare „eej” aan het einde van de zin laat er geen twijfel over bestaan dat het echte Zeeuwen zijn.

Kringloopwinkel

Wat hen hier brengt? „De gezelligheid”, zegt Kees. De grote man in de rolstoel noemt zich „stamgast. Bijna iedere ochtend ben ik hier te vinden. Een bakje koffie en een praatje, als daar tijd voor is.”

Een kringloop, dacht Kees toen zijn oog voor de eerste keer op Walstraat 68 viel. „Maar toen kwam ik erachter dat er een christelijke winkel huisde. Dat was voor mij een plus. In het verpleeghuis waar ik woon, staat het geloof op een laag pitje. Hier kan ik over het geloof praten.”

Ook voor de vrouw tegenover hem –die niet met haar naam in de krant wil– is het geloofsgesprek de belangrijkste reden om naar de ontmoetingsplek te komen. „Ik bezoek hier de creamorgen. Laatst hebben we met klei een wereldbol met handen daaromheen gemaakt. We dachten erover na dat God de wereld in Zijn hand heeft.”

Intussen ratelt de espressomachine. „Vandaag hebben we carrotcake, gemaakt door een van onze vrijwilligers”, licht Tonnie Dingemanse toe. Samen met zijn vrouw Addy geeft hij leiding aan Walstraat 68. Daar ging een hele weg aan vooraf.

Missionair

In het verleden bestond in Vlissingen de stichting Hoop voor Vlissingen. Dit missionaire project was opgezet door de plaatselijke christelijke gereformeerde kerk (cgk), de gereformeerde kerk vrijgemaakt (gkv) en de gereformeerde gemeente (gg). De cgk werd opgeheven en de predikant van de gkv, een van de kartrekkers van het project, vertrok naar Groningen. Het missionaire project kwam op een laag pitje te staan.

Ook christelijke boekhandel Bestevaer aan de Scheldestraat werd tien jaar geleden gesloten. Dingemanse had daar een jaar gewerkt.

Dan vraagt een ouderling van de gereformeerde gemeente aan Dingemanse of hij, samen met zijn vrouw, een boekhandel in Vlissingen op wil zetten. „Wij hadden het verlangen om ons leven meer in de dienst van God te besteden, maar we wisten niet hoe. Deze ouderling vertelde dat er iemand was die graag weer een christelijke boekhandel in Vlissingen wilde starten en dat hij mensen zocht die dat zouden kunnen leiden. Hij vroeg of dat wat voor ons zou zijn. Dat ervoeren we als antwoord van God.”

Dingemanse vertelt. Ondertussen houdt hij de winkel in de gaten. „Wim, tot ziens eej. En sterkte!”, roept hij naar een van de bezoekers. „Wim vertelde net dat hij maandag opgenomen moet worden in het ziekenhuis voor een onderzoek”, licht hij toe.

Vanaf het begin had Dingemanse meer dan een boekhandel op het oog. „We wilden er een ontmoetingsplek van maken. Mijn vrouw heeft wat met brocante en door de verkoop daarvan krijgen we mensen en inkomsten binnen. Het project is ondergebracht bij Stichting Hoop voor Vlissingen.”

Eenzaamheid

Het echtpaar Dingemanse werkt samen met een groep vrijwilligers. „We zijn met twee of drie mensen in de winkel, zodat mensen bij de kassa geholpen kunnen worden en er tegelijkertijd gesprek met andere bezoekers kan plaatsvinden.”

Iedereen is welkom aan Walstraat 68. „Veel mensen die hier komen, hebben een rugzakje. Problemen uit het verleden of psychische problemen. Mensen die eenzaam zijn komen even een bakje koffie drinken en een praatje maken.”

Eenzaamheid vormt een groot probleem in Vlissingen. Dingemanse: „Landelijk gezien ervaart 40 procent van de mensen eenzaamheid; in deze wijk is dat 60 procent. Echtscheiding, overlijden van geliefden, kinderen die geen contact meer willen met hun ouders: het draagt eraan bij dat mensen op hun kamer blijven zitten. Zo ontstaat eenzaamheid. Wij willen mensen uit hun huis krijgen. Het is echt zoeken hoe dat moet. Ook onder jongeren is er grote eenzaamheid. Je ziet die lege blik in hun ogen. Je zou ze zo graag helpen, maar het is moeilijk om hen te bereiken. We flyeren en in de coronatijd hebben we tasjes uitgedeeld, met een kaartje, iets lekkers, een folder. Zo zijn er wel wat contacten ontstaan.”

Dankdienst

In de afgelopen jaren ontstonden er steeds meer activiteiten aan Walstraat 68, zoals een vrouwenochtend, Bijbelcursussen en evangelisatiewerk op straat.

Zondag vindt er een dankdienst voor het vijfjarig bestaan van de ontmoetingsplek plaats. „Afgelopen jaar hebben we met Pasen en Pinksteren een viering gehad: zingen, gebed, een korte meditatie en daarna een maaltijd. Zo’n 25 mensen kwamen daarop af. Na zondag gaan we maandelijks een bijeenkomst beleggen.”

Dingemanse is dankbaar als hij terugkijkt op de afgelopen vijf jaar. „We zien mensen die belangstelling krijgen voor God en Zijn Woord. Er was een bezoeker die altijd zei: „Gezondheid staat op nummer één.” Tegenwoordig zegt hij, met een vinger omhoog: „Boven, dat is nummer één.” Andere bezoekers vragen of we met hen willen bidden. Er gebeuren hier mooie dingen.”

Voorzichtig blikt Dingemanse vooruit op de toekomst van Walstraat 68. „Op termijn willen we hier iedere zondag een bijeenkomst houden en het evangelisatiewerk verder uitbreiden in de hoop dat er een christelijke gemeenschap kan ontstaan.” Een bezoeker stapt de winkel in. Dingemanse staat op. „Kan ik u helpen?”