Een nieuw platform, Christelijk Gereformeerd Beraad (CGBeraad) genaamd, wil christelijke gereformeerde ambtsdragers die bezwaar hebben tegen vrouwen in het ambt helpen. Onder meer bij de vraag hoe ze op classisvergaderingen moeten handelen. Ds. A. A. Egas: „Hier is grote behoefte aan.”
De eerste bijeenkomst van CGBeraad is inmiddels achter de rug. Woensdagavond kwamen in Dordrecht circa 120 bezwaarde CGK-ambtsdragers bijeen. Op deze avond, waarop ook de website van CGBeraad werd gelanceerd, luisterden zij naar een referaat van dr. C. P. de Boer (Sliedrecht Beth-El), die betoogde „waarom de keus voor de vrouw in het ambt het gezag en de betrouwbaarheid van de Schrift ondermijnt.” Ook zette dr. De Boer uiteen „waarom de hermeneutiek achter deze keus het belijden van de kerk, zoals de werkelijkheid van de hel, de verzoening en uiteindelijk de godsleer, ontkracht.” Verder kregen de aanwezigen in Dordrecht een hand-out uitgereikt, met daarin suggesties voor hoe als afgevaardigde te handelen op de aanstaande najaarsclassisvergaderingen.
De bijeenkomst in Dordrecht was „een fijne ontmoeting”, licht ds. A. A. Egas (Damwoude), voorzitter van CGBeraad, desgevraagd toe. „Er blijkt bij veel ambtsdragers een grote behoefte te bestaan aan toerusting, en om met elkaar van gedachten te wisselen over de situatie in onze kerken.” Het stichtingsbestuur bestaat verder uit ds. H. C. Bezemer (Culemborg), A. J. van der Wekken (uit Leerdam), ds. W. J. van Gent (Ouderkerk aan de Amstel), ds. W. L. van der Staaij (Scheveningen) en ds. J. van Vulpen (Urk).
De huidige bezinning en contacten zijn bewust niet gestart vanuit de groep gemeenten die zich scharen rond het blad Bewaar het Pand, zegt ds. Egas. „Nee, want de bezwaren tegen de gang van zaken in onze kerken inzake vrouw en ambt leven veel breder. Er zijn talloze gemeenten die qua theologische ligging verschillen van Bewaar het Pandgemeenten, maar die wel vinden dat synodebesluiten, zoals dat de ambten niet opengesteld mogen worden voor vrouwen, nageleefd en gehandhaafd moeten worden.”
Op de website van CGBeraad staan diverse teksten en documenten die ambtsdragers kunnen helpen hun visie en positie te bepalen inzake vrouwen in de ambten. Ook staat op de site een hand-out over hoe als afgevaardigde te handelen op de komende najaarsvergaderingen van de diverse classes.
De hand-out bespreekt drie opties. Optie A is dat er in de betreffende classis geen gemeenten zijn die vrouwen in het ambt hebben. Optie B is dat er in een classis nog geen vrouwen in het ambt zijn bevestigd, maar dat er wel één of meer gemeenten zijn die dit willen gaan doen. Ambtsdragers krijgen van CGBeraad dan mee om op de classisvergadering „te verzoeken dit punt als eerste te agenderen”, om „vooraf te vragen welke gemeenten voornemens zijn om vrouwen in het ambt te bevestigen”, en om daarna voor te stellen „een vermanend gesprek” met deze gemeenten te voeren.
Waarnemer
De lastigste optie is optie C: classes waarin door bepaalde gemeenten al vrouwen in het ambt zijn bevestigd. In dat geval zal een classis tot vermaan moeten overgaan, stelt CGBeraad. Zouden betreffende gemeenten daarna desondanks in hun handelwijze volharden, dan moet overwogen worden, zo valt in de hand-out te lezen, „te besluiten dat de betreffende kerk op de volgende classisvergadering als waarnemer wordt aanvaard. Deze kerk blijft CGK, maar zonder stemrecht en functies.” Die route moet overigens, schrijft de hand-out, „nog nader doordacht en uitgewerkt worden.” Ds. Egas: „Het gaat dan om vragen als: kun je geloofsbrieven weigeren?, en dergelijke.”
Een niet denkbeeldige variant van optie C is dat de classis in kwestie niet tot vermaan wil overgaan. „Plaatselijke gemeenten zullen zich dan beraden op hun positie binnen het kerkverband”, valt te lezen in de hand-out. Ds. Egas: „Dat zijn heel moeilijke situaties. Onze kerkorde voorziet eigenlijk niet in zulke verwikkelingen, omdat de opstellers van Dordt zo’n gang van zaken niet voor mogelijk hielden.”
Als classes niet tot vermanen zouden overgaan, bijvoorbeeld vanuit de gedachte dat de onderlinge liefde vereist dat gemeenten elkaar in dit soort kwesties vrij moeten laten, brengt dat behoudende gemeenten in gewetensnood, zegt ds. Egas. „Dan heb je dus niet alleen gemeenten die zich niet aan de kerkorde en aan ons presbyteriaal-synodale systeem houden, maar ook classes die ongehoorzaam zijn aan de oproep van de synode om te vermanen. Voor bezwaarde gemeenten komt dán de vraag levensgroot op tafel te liggen: Willen wij nog behoren bij een kerk die de zonde niet wil vermanen? Door de synode is immers uitgesproken dat het niet opvolgen van besluiten censurabel is en zonde.”
Zaterdagmorgen belegt CGBeraad in Urk een tweede bijeenkomst, van gelijke opzet als die in Dordrecht. Ds. Egas: „Wat we als stichting nog meer gaan doen, staat nu nog niet geheel vast. Ja, het kan zijn dat we –naast het informeren en toerusten van ambtsdragers via onze website– in een latere fase opnieuw bijeenkomsten beleggen, want we merken dat dit in een behoefte voorziet. Via CGBeraad hebben we hiervoor nu in elk geval een platform en een structuur.”