Dat stelt Stichting Gave donderdag in reactie op het rapport ”Stand van de Uitvoering” dat de IND vorige week vrijdag uitbracht. De IND geeft in deze publicatie, die de „dilemma’s en uitdagingen” in zijn werk belicht, onder meer aan dat de behandeling van lhbti- en bekeringszaken complex is. Door ontwikkelingen vanuit de wereld van de rechtspraak en de politiek wordt de vereiste toetsing van deze asielaanvragen „steeds uitgebreider en ingewikkelder en wordt er dus steeds meer van IND-medewerkers verwacht.”

Gave, die dossiers onderzoekt van asielzoekers die tot het christendom zijn bekeerd, stelt dat „de IND hierbij vooral de hand in eigen boezem mag steken.” De toegenomen complexiteit is volgens de organisatie „grotendeels een gevolg van de beleidskeuzes die de IND in het verleden zelf heeft gemaakt.” Zij meent dat de IND er goed aan zou doen die keuzes te heroverwogen.

Gave merkt op dat de IND met name kijkt naar de wijze waarop een asielzoeker in het verleden tot bekering is gekomen en de reden waarom dit is gebeurd, in plaats van te focussen op de huidige „geloofsactiviteiten”, zoals het deelnemen aan Bijbelstudies of missionair werk. Volgens Gave is het beter om de aandacht naar dit laatste te verleggen, omdat de huidige activiteiten van een christelijke asielzoeker meer zeggen over het risico dat hij loopt in het land van herkomst.

Gave signaleert ook „een tekort aan goed opgeleide medewerkers bij de IND. Dit is deels een gevolg van politieke beleidskeuzes. Door het gebrek aan capaciteit kunnen medewerkers onvoldoende worden vrijgeroosterd voor de benodigde opleidingen en trainingen. Tegelijkertijd zorgt personeelsverloop voortdurend voor het weglekken van kennis en ervaring binnen de organisatie, waardoor nieuwe medewerkers weer opgeleid moeten worden.”