Wreed werd vrijdag de rust verstoord op zorgboerderij Tro Tardi. Dinsdagavond hielden vijf Alblasserdamse kerken een gebedsuur om stil te staan bij de schietpartij én bij de dodelijke aanrijding elders in het dorp.
Burgemeester Paans verwoordt hoe Alblasserdam 6 mei beleefde: een zwarte bladzijde in de dorpsgeschiedenis. Een automobilist kwam in botsing met een scooter. Daardoor kwam een 19-jarige vrouw om; uren later overleed ook een 18-jarige vrouw. Diezelfde dag werden bij de zorgboerderij een 16-jarig meisje en een 34-jarige vrouw doodgeschoten. Een 12-jarige jongen en een 20-jarige vrouw raakten zwaargewond.
Een paar straten bij de zorgboerderij vandaan staat de hervormde Ichthuskerk. Na het schietdrama werden omwonenden er opgevangen. De predikant, ds. M. van Heijningen, nam het initiatief tot een gebedsbijeenkomst. Drie andere PKN-kerken en de gereformeerd vrijgemaakte kerk haakten aan. Van elk van hen voert een kerkenraadslid het woord. Komende zondag is er een avond waar jongeren rond een kampvuur kunnen praten over wat er is gebeurd.
Deze woensdag herdacht Alblasserdam het bombardement dat op 11 mei 1940 dood en verderf zaaide. De kerkklokken luidden op de vier tijdstippen waarop de bommen vielen. Dinsdagavond werden twee andere drama’s herdacht, zo recent en ook zo dichtbij.
De burgemeesters van Dordrecht, Hendrik-Ido-Ambacht en Molenlanden zijn erbij. Enkele agenten ook. Nog tientallen anderen schuiven in de banken. ”Biddend verbonden”, zoals het thema luidt.
”Blijf bij mij, Heer”, speelt de organist voordat de zes sprekers uit de consistoriekamer komen. „Alblasserdam was zijn onschuld op 28 augustus 2021 al verloren”, zegt burgemeester Paans: een explosie bij een woning, brandstichting in een bedrijfsgebouw; wellicht na een conflict in de drugshandel.
En nu dit. „Op één dag verloren vier jonge mensen het leven.” Van de twee gewonden mocht er één dinsdag het ziekenhuis verlaten.
De burgemeester dankt de hulpdiensten. Hij noemt de geruchten die rondgaan, de „enorme verbondenheid” in het getroffen dorp. „Zelf vind ik steun in de laatste woorden van 1 Korinthe 13:13: Ons resten geloof, hoop en liefde; de meeste van die is de liefde. In liefde staan we om elkaar heen, in het geloof dat er dagen komen dat we in hoop mogen leven.”
Vrijdag, de begrafenisdag, wordt een zwarte dag, zegt de burgemeester. „Afscheid nemen is zo ontzettend moeilijk. Vier jonge vrouwen die middenin het leven stonden. Opnieuw worden we uitgedaagd te doen wat er staat in de Heilige Schrift: „Laat u niet overwinnen door het kwaad, maar overwin het kwade door het goede” (Rom. 12:21).
Toevlucht
Ds. Van Heijningen wijst op 1 Korinthe 15:26. „De laatste vijand die tenietgedaan wordt, is de dood.” „Op D-day –Pasen– is de strijd al beslist. V-day komt, waarop de dood wordt tenietgedaan. In Gods nieuwe wereld hebben de begrafenisondernemer en de recherche geen werk meer.”
De gereformeerd vrijgemaakte ds. T. Bekkema staat stil bij Jesaja 49:16: „Zie, Ik heb u in de beide handpalmen gegraveerd; uw muren zijn steeds voor Mij.” Namens de Grote Kerk spreekt kerkenraadslid M. Overduin. Over Psalm 57:1-4. „Als je God aanroept, mag je in geloof weten dat Hij helpt en zorgt.”
Ds. H. Radstake van de Elthetokerk noemt 2 Korinthe 1:3-5. Tijdens de voorbereiding was er steeds een regel in haar hoofd uit het Luthers Avondgebed, dat ze nu voorleest: „Blijf bij ons, want het is avond…”
Ds. B. C. van Wieren, predikant van De Brug, noemt het een troost dat Psalm 88 niet hoopvol eindigt. „De Bijbel kent momenten dat het echt donker is. De psalmist zegt: U mag klagen. Al weten we diep vanbinnen: God is een Toevlucht.”
Dat klinkt door in de gebeden die na elke toespraak worden uitgesproken. In de liederen die worden gezongen. Als bij het slotlied de zangeres voor de microfoon door de emoties niet verder kan, neemt een andere vrouw het over: „In de nacht van strijd en zorgen kijken wij naar U omhoog.”
