Cohen-Fantl is journalist bij Die Welt. Een jaar geleden was ze in verwachting en zat ze met haar zoon van één jaar op schoot in de buurt van Tel Aviv in een bunker vanwege Hamas-raketten. Onlangs keerde zij na een verblijf van vijf jaar in Israël met man en kinderen weer terug naar Duitsland, naar Berlijn om precies te zijn. Maar ze twijfelt of ze met haar gezin wel kan blijven in Duitsland.

Enkele dagen geleden twitterde Cohen-Fantl over haar gevoelens als Joodse en Israëlische moeder in Berlijn. „Ik ben vaak bang. Bijvoorbeeld als mijn zoon op de speelweide met mij Hebreeuws spreekt en ik niet kan inschatten hoe de Arabisch sprekende vader naast mij daarop reageren zal.”

Veel mensen, onder wie ook moslims, begrijpen de angst van Cohen-Fantl. Anderzijds krijgt ze te horen dat ze racistisch is. De journalist weet dat lang niet alle moslims antisemieten zijn. Ze geeft slechts aan dat ze er niet op vertrouwt als Jodin en Israëlische in Duitsland vrij te kunnen leven.

Vervolgens noemt ze een paar voorbeelden van wat ze naar hoofd krijgt geslingerd in de Duitse hoofdstad: „Ik wil je smerige Jodengeld niet”, of „Schaam je voor je apartheidsstaat”, of „Verstop je Joodse symbolen anders is het je eigen schuld als je een klap op je bek krijgt. ”

Iedere keer als ze wordt gevraagd waar ze met haar man en kinderen vandaan komt, denkt ze eerst even na en vraagt ze zich af of ze eerlijk antwoord zal geven of niet. „Iedere avond ga ik met de angstige vraag in mijn hoofd slapen of mijn man en mijn kinderen hier veilig kunnen leven.”

Enige dagen na haar tweet vond een pro-Palestijnse demonstratie plaats in de wijk Neukölln, waar Cohen-Faltl woont. Betogers riepen: „Joden zijn zwijnen” en „vuile Joden.” De journaliste: „Die woorden troffen mijn grootvader als een klap in zijn gezicht toen hij tachtig jaar geleden voor de eerste keer met een gele Davidster over straat liep.”

Cohen-Faltl viel op dat de politie niet optrad. „Ik kan er dus niet op vertrouwen beschermd te worden.” Overdrijft de journaliste? Zij is niet de eerste en de enige die antisemitisme in Duitsland constateert. Zelfs Duitse gezaghebbers nemen het waar. Dat bleek uit het rapport van de BVD eind april. Thomas Haldenwang, de president van de BVD, zei bij de presentatie van het rapport dat het aantal antisemitische incidenten het topje van de ijsberg is. En: antisemitische opvattingen worden steeds vaker door de Duitse samenleving omarmd.

Het wordt tijd dat op de woorden daden volgen. Misschien moet er resoluter worden opgetreden. Anders moeten onze oosterburen er niet vreemd van opkijken dat Joden naar Israël trekken. Cohen-Fantl: „Mijn moederinstinct doet mij twijfelen of ik mijn kinderen wil zien opgroeien in een land waarin het niet zeker is of ze geaccepteerd en beschermd worden. Maar als wij gaan, weet: De extremisten blijven.”