Waar bijeenkomsten van de NAVO-ministers doorgaans uitgebreid zijn voorgekookt en plaatsvinden buiten het licht van de schijnwerpers, staat deze editie door de spanning aan de oostgrenzen onder hoogspanning. Ook doorgewinterde NAVO-ambassadeurs weten niet wat er tijdens de tweedaagse top van minister Kajsa Ollongren en haar collega’s te gebeuren staat. Recente Russische pleidooien voor diplomatie en beelden van volgens het Kremlin terugtrekkende tanks stemmen wel voorzichtig optimistisch. Al wil iedereen eerst zien alvorens te geloven.

De dreigende Russische manoeuvres van de afgelopen weken zetten de westerse militaire alliantie in ieder geval aan om haar zuidoostelijke flank te versterken. Mocht Rusland Oekraïne onder de voet lopen, dan staat het Russische leger plots bij Roemenië en Bulgarije op de stoep. Daarom wil de NAVO daar, net als eerder in de Baltische landen en Polen die nu al aan Rusland grenzen, troepen legeren.

Maar het bondgenootschap blijft hopen dat Moskou genoegen neemt met de handreikingen die al zijn gedaan over bijvoorbeeld wederzijdse openheid en wapenbeheersing. Die voorstellen zijn nog niet helemaal uitgewerkt en kunnen dus verdiept en verbreed worden om Rusland meer ter wille te zijn, liet NAVO-chef Stoltenberg eerder doorschemeren.

Belangrijker lijkt de zoektocht naar een mogelijke geste aan Rusland over het lot van de twee Oost-Oekraïense republiekjes in handen van Russischgezinde rebellen. Daar dringt het Kremlin al langer op aan. Een pro-Russisch stukje Oekraïne waar Rusland voet of zelfs troepen aan de grond heeft kan tegelijkertijd in de praktijk fungeren als verzekering dat het land voorlopig niet tot de NAVO toetreedt. NAVO-landen kijken volgens een hoge NAVO-bron uit naar het verslag van het bezoek van de Duitse bondskanselier Scholz aan Kiev en Moskou. Hij heeft die kwestie vermoedelijk besproken.