„Kinderen krijg je niet voor de wereld, maar voor Gods Koninkrijk”
Boeken over Bijbelse gezinsvorming laten vaak een ideaalplaatje zien, vond Henrieke Schouten (36) uit Apeldoorn. Dat noopte haar tot het schrijven van een eigen boek over geboorteregeling, waar ook haar vragen een plek krijgen. „Een gezin hebben is ook hard werken.”
Dat ze überhaupt schrijver is van een boek over het vormen van een gezin in Bijbels licht, mag gerust bijzonder heten. Schouten en haar man Maarten horen namelijk kort na hun huwelijk dat ze geen kinderen kunnen krijgen. Toch raakt Schouten zwanger. Inmiddels heeft het stel –„wonder boven wonder”– vijf kinderen. Dinsdag presenteert Schouten haar boek ”Gezinsvorming in een gebroken wereld. Een handreiking voor Bijbelse en verantwoorde geboorteregeling” met een lezing op een livestream van uitgeverij de Banier.
Schouten, voormalig psychiatrisch verpleegkundige, is al langer geïnteresseerd in het onderwerp. Het idee haar gedachten in een boek te verwoorden, ontstaat na de geboorte van haar laatste kind. De arts raadt hen aan niet nog eens zwanger te raken. Dat zet Schouten aan het denken over gezinsvorming en anticonceptie. In gesprekken met andere moeders blijken haar vragen breder te leven. „Veel vrouwen ervaren spanning rond gezinsvorming. Ze zijn bijvoorbeeld bang om weer (te snel) zwanger te raken en, als gevolg daarvan, bang om te vrijen. Ook vragen ze zich af wat God eigenlijk zegt over dit punt.”
Borstvoeding
De Bijbel is verrassend weinig concreet over gezinsvorming en of je zelf actief een zwangerschap mag voorkomen, ontdekte Schouten. Dat komt volgens haar doordat voortdurende vruchtbaarheid een „modern probleem” is. „Vrouwen zijn in onze tijd sneller weer vruchtbaar na een bevalling dan vrouwen in de tijd van het Oude Testament.” Dat heeft alles te maken met de manier van borstvoeding geven. „In de tijd van de Bijbel gaven vrouwen hun kind vaak wel drie jaar borstvoeding. Als een baby aan de borst van een vrouw zuigt, komen er hormonen vrij die een eisprong voorkomen. De baby lag bij hen in bed en was de hele dag dicht bij hen. Al die jaren waren ze dus niet vruchtbaar.”
Door dat borstvoedingseffect zie je in de oudtestamentische gezinnen een „natuurlijke spreiding” tussen de kinderen. Echt grote gezinnen worden altijd gevormd door meer dan één vrouw. „In die ruimte tussen de verschillende kinderen zie je de zorg van God. Ik denk dat dit nog steeds Gods principe is. Het is goed als er een periode zit tussen de geboorte van de kinderen.”
Dat klinkt een tikje planmatig, geeft ze toe. „Maar ik zie een groot verschil tussen plannen zoals niet-christelijke mensen dat soms doen, of dat je dat op een verstandige manier doet, met een hoge verantwoordelijkheid richting elkaar en de kinderen die je al hebt. Ook in het vormen van een gezin ben je afhankelijk van God.”
Het krijgen van kinderen is de eerste roeping voor echtparen, stelt Schouten. In haar boek schetst ze twee pijlers waarop die roeping rust: enerzijds verlangen naar een kind, anderzijds de mogelijkheid om een kind te ontvangen. Ontbreekt een van die twee, dan kan het verstandig zijn een zwangerschap uit te stellen. Zelf ervoer Schouten meerdere keren een sterk verlangen naar een kindje, maar was het op dat moment niet verstandig om zwanger te raken. „Ik denk dat het niet onbijbels is om een zwangerschap in zo’n geval uit te stellen. Je doet dat niet uit egoïsme, maar bijvoorbeeld omdat je huwelijk in zwaar weer verkeert. Of uit zorg voor de kinderen die je al hebt gekregen.”
Voltooid
Na een aantal kinderen te hebben ontvangen, kan voor ouders het moment komen dat ze voelen: ons gezin is ‘af’. Schouten besteedt in haar boek aandacht aan een „voltooid gezin.” Soms is er een medische reden waarom een vrouw beter niet meer zwanger kan raken, zoals voor haar gold. Zo’n boodschap maakt het –hoewel er ook verdriet van kan zijn– in zekere zin makkelijker voor ouders. Ze hoeven immers zelf de afweging niet meer te maken. „Maar ook zonder dat wij die boodschap hadden gekregen, kan ik me voorstellen dat deze kinderen voor ons genoeg zouden zijn. Een wijkouderling zei een keer zei tegen ons: Het gaat niet om het maximale aantal kinderen, maar om het optimale. Je kunt echt weten: dit is genoeg.”
Na zo’n besluit komen stellen weer voor nieuwe vraagstukken te staan. Want om een zwangerschap te voorkomen, is een vorm van anticonceptie nodig. Ook rond dit onderwerp leven onder christenen veel vragen, ontdekte Schouten. Reden om een compleet hoofdstuk aan allerhande vormen van anticonceptie te wijden. Met daarbij extra aandacht voor een mogelijk abortieve werking, waar online vaak niets over te lezen valt. Zelf kreeg Schouten door de verloskundige een koperspiraaltje aangeraden, maar toen ze het ging onderzoeken, ontdekte ze dat het abortief zou kunnen werken. „Daar schrok ik toen flink van. Tegelijk wist ik: met dit onderwerp moet ik iets doen.”
Bidden
Een christen wil in alles Jezus navolgen, maar juist op het gebied van gezinsvorming ontbreekt Zijn voorbeeld. Schouten citeert in haar boek een vader die hier mee tobt. Zelf vindt ze het ook lastig te benoemen hoe het voorbeeld van Jezus’ leven doorvertaald kan worden naar gezinsvorming. „Ik denk dat dit het belangrijkste is: Jezus diende. Zo staan wij als vader en moeder ook ten dienste van ons gezin.” Bovendien sprak Jezus vaak over het Koninkrijk van Zijn Vader. „Doe dat ook met je kinderen. We moeten af van het wereldse denken. We krijgen onze kinderen niet voor deze wereld, maar we mogen bidden dat het kinderen mogen zijn voor Gods Koninkrijk.”
Dinsdagavond 21 september wordt om 20:00 uur het boek van Schouten gepresenteerd. Dit is live te volgen via deze link.
